zondag 31 augustus 2008

Katten, web2.0, activisme en wapenwedloop



Hoe zat het ook alweer met de Cute-cat-theory?
Web 1.0 is uitgevonden voor nerds en wetenschappers om theorieën te publiceren.
web 2.0 is uitgevonden om de leukste foto van je kat te publiceren.

Ik heb dit altijd wel een aardige relativering gevonden van de opgewonden geluiden over web 2.0. Maar ik ben het er natuurlijk niet mee eens.

Internet is een mooie technische uitvinding wat een onnoemelijke hoeveelheid nieuwe mogelijkheden geeft maar dat betekent niet dat iedereen alleen kwalitatieve informatie publiceert.
De boekdrukkunst heeft ook de wereld verbreed en nieuwe kennis ontsloten maar ook hierbij zijn naast prachtige boeken ook flutboeken geschreven. Dat betekent niet dat de techniek slecht zou zijn.

Ethan Zuckerman heeft bij zijn ETech-talk het cute-cat thema verder uitgewerkt. In het stuk geeft hij aan dat de ontwikkelaars van nieuwe web2.0 instrumenten pas van een succes kunnen spreken als activisten er gebruik van maken.
En de activisten maken op dezelfde manier gebruik van web 2.0 technieken als de makers van de cute-cat foto's.



Op Youtube publiceer je je mooiste kattenfilmpjes maar wordt net zo goed gebruikt voor filmpjes over vakbondsakties, via je blog schrijf je over de avonturen van je kat maar kan je net zo goed over mensenrechtenkwesties gaan.
Zuckerman noemt een activist uit Bahrein die via Google-Earth de de schrijnende verschillen in rijkdom mooi visualiseert. Natuurlijk werd dit door anderen snel verspreid waardoor de oliesjeiks het voor het nakijken hadden.



Zuckerman schrijft vervolgens hoe moeilijk het voor regimes is om blokkades op te werpen tegen de web 2.0 technieken. Zodra Google is afgeschermd dan is Twitter de volgende bedreiging. Toch is het hier, hier en hier gelukt om te blokkeren.

Maar Zuckerman spreekt over een nieuwe trend in censuur. De regimes gaan zelf web2.0 tools bouwen en vervangen de reguliere toepassingen.

"China blocks most of the Web 2.0 companies you know and provides alternatives," "It's a really unique form of censorship. You not only block Web 2.0 but you have censorship baked into the replacements." Zuckerman
Maar tot nog toe zie ik alleen dat Google zijn eigen gecensureerde versie in China heeft gelanceerd en zie nog weinig andere replacements.
Er is wel een Chines YouTube en een Chinese Delicious maar ik kon niet zien in hoeverre ze onafhankelijk zijn of niet. Al is de autonomie in een communistisch sowieso te betwisten maar om daar bij alles zo maar van uit te gaan vind ik nogal gemakkelijk.

De Chinese machthebbers in dit geval hebben natuurlijk een mooi argument om eigen tools te ontwerpen omdat het Chinese schrift niet compatibele is met het westerse schrift.

Maar als Zuckerman toch gelijk blijkt te hebben ben ik nu zo'n onnozele optimist om te denken dat ook voor het replacement-probleem een oplossing gevonden wordt?


Nog wat uitleg over web 2.0
The Machine is Us/ing Us
Commoncraft heeft op zijn website filmpjes waar op een eenvoudige manier het hele scala van feeeds tot twitter wordt uitgelegd.

zaterdag 23 augustus 2008

Facesaerch zoekt gezichten

Met Facesaerch zoek je op een eenvoudige manier naar mensen.
Naam typen en klikken.
Bij de zoekresultaten worden alleen de uitsnedes van de gezichten getoond. En het ziet er nog mooi uit ook.
Van het zoekresultaat kun je op een eenvoudige manier een widget maken.




via

Chinglish, Nederlish en andere vertaalfouten



Ik snap best dat vertalen moeilijk is maar er reclame voor maken en dan de onderstaande fout creëren?

Origineel

Taragana schrijft:


Google doet het wat dat betreft beter


Nog een voorbeeld:
via Taragana

via Google Translate


Chinees-Engels valt ook niet mee. (Chinglish)



Chinglish via Engrish.com
YouTube's Chinglish filmpje

Wat is de term voor Engels-Nederlandse vertaalfouten? Nenglish, Nederlish?

vrijdag 22 augustus 2008

Voorspellen 2.0



Op mijn werk zijn vrijwel alleen vrouwen. Af en toe is er eentje zwanger maar nu zijn het er wel heel veel. In een team van 17 zijn er vier zwanger en twee collega's hebben net een kind gekregen.
De voorspellingen over welk geslacht de kinderen krijgen zijn niet van de lucht. En Bakerpraatjes wordt waarheid: de buik is puntig dus ..., de zwangerschap verloopt moeilijk dus..., ik voel dat het een ... is.
Als het kind geboren is dan komt het onvermijdelijke: "ik had het wel gedacht".

Om deze discussie een beetje meer body te geven heb ik een schema gemaakt waarbij iedereen hun voorspelling moet invullen.
Zo, mij kunnen ze naderhand in ieder geval niets meer wijsmaken.




Bij Predictify kan iedereen voorspellingen doen op elke onderwerp: van de prijs van benzine, verkiezingen, hoogte van de Burj-Dubaitoren enzovoorts en dit vergelijken met andere zieners.
Er is een rankingsysteem voor de beste voorspellers die Guru's worden genoemd maar die moeten wel minstens 90 % goed hebben. Zoals een goede 2.0 site betaamt kan er ook commentaar worden achtergelaten en een profiel worden aangemaakt.




Is deze site belangwekkend of nodig? Nee.
Leuk, ja.
En of een van mijn collega's een Guru is kan ik over een half jaar berichten als alle baby's geboren zijn.

gevonden via Computerworld: The Web 2.0's most ridiculous sites.

dinsdag 19 augustus 2008

NewsCred: betrouwbaarheid-nieuws-2.0



De betrouwbaarheid van nieuws staat regelmatig ter discussie in internetland, en terecht. Iedereen kan zelf een site beginnen en er alles op zetten wat hij wil.
Om te weten of nieuws betrouwbaar is moet je informatie kunnen beoordelen, kritisch zijn, weten hoe internet werkt. Niet gemakkelijk want een hoax is gemakkelijk gelanceerd.

Vandaag is NewsCred gelanceerd.
NewsCred laat het publiek de betrouwbaarheid van nieuwsbronnen beoordelen. Bij andere sites wordt vooral de nieuwswaarde van de artikelen beoordeeld maar hier is het dus de geloofwaardigheid van de maker in het spel.
Een interessant uitgangspunt.

De nieuwsbronnen kiest Newscred zelf en worden dus niet aangeleverd door het publiek.
Jammer, want dat betekent een gemiste kans om nieuwtjes uit nog niet-geëvalueerde bronnen te beoordelen. En dat is nu juist zo interessant.
De sites zijn eigenlijk allemaal al vrij betrouwbaar al moet ik er eerlijkheidshalve wel moet vermelden dat Boing Boing er ook bij zat. En Boing Boing is een leuke site maar niet altijd even onkreukbaar.



Tot nu toe heeft NewsCred voornamelijk Amerikaanse bronnen al zijn er enkele 'buitenlandse' bronnen bij zoals The Lebanon Daily Star of Hindustan Times.

Ik zie op dit moment NewsCred voornamelijk als een uitgebreide linksite naar interessante nieuwspagina's en moet de geloofwaardigheidstest nog even bekijken. Maar als ze het publiek wat meer vertrouwen willen geven en hen meer gereedschap in handen geven dan wordt het interessant.

Wat anderen zeggen over NewsCred:
Ars Technica
Profy
TechCrunch

maandag 18 augustus 2008

Spudu, nieuwe studentenzoekmachine


Sinds gisteren is de studentenzoekmachine Spudu online.
Spudo leidt je rechtstreeks naar de meest gewilde sites van de jongeren van nu ontworpen door een 19-jarige student.

Edo van Royen: "De grap is dat de internetgebruiker eigenlijk helemaal niet wíl zoeken, maar zo snel mogelijk vinden. Daarom is Spudu minimalistisch ontworpen, zónder fratsen."
Mooi Edo.

via eKudos gevonden

Google Maps had het vroeger makkelijker


Wereld ca. 5500 jaar geleden.

via Daily Entertainment blog


zondag 17 augustus 2008

Kinetische films: geluid hetzelfde maar beeld vervangen.

Bij films zijn de beelden het belangrijkste middel om de boodschap over te brengen. Maar als de beelden nu eens worden vervangen door letters?
Wat blijft er over?

Behoorlijk veel aan de 'Kinetic Typography' filmpjes te zien.
Op de Kinetic filmpjes wordt het oorspronkelijke geluid van films behouden maar de beelden vervangen door woorden en letters die zo zijn vormgegeven dat ze het karakter van de tekst versterken.

Op YouTube zijn er inmiddels honderden filmpjes te vinden.
Zowat alle blockbusters komen aan de beurt van The Matrix, Pulp Fiction en Back to the Future.
Ik ken heel wat films die de Kinetic lijst toont en het werkt goed.
Doordat je alleen op de tekst en het geluid moet concentreren merk ik met hoeveel vakmanschap de tekst en geluid bij deze films zijn gemaakt.

Het doet me denken aan Junkie XL die tijdens zijn zomergastoptreden ook met veel passie over zijn composities als sound engineer bij films vertelde. Hij liet een fragment van zijn film eerst zonder muziek horen en daarna met. Ook dat werkte verhelderend.

Hier onder een van mijn favoriete film 12 Monkeys 'verkinetict'

zaterdag 16 augustus 2008

Het web weet of je man of vrouw bent.


The Library of Congress

Ik ga er van uit dat ik me tamelijk sekseneutraal op internet begeef. Ik lees over nieuws, boeken, internet, wandelen, vakantie enzovoorts.
Ik ben niet geïnteresseerd in mode maar ook niet in de meest ingewikkelde technische snufjes.

Mikeonads beweert dat hij uit mijn bezoekersprofiel mijn sekse kan detecteren.

Ik was nogal sceptisch omdat ik nogal veel sites bezoek. Veel sites die ik bezoek vind ik niet eens de moeite waard en worden die ook meegeteld?
Veel sites bezoek ik via links die door mannen zijn gemaakt en dus 'mannelijk' genoemd zouden kunnen worden. En veel bezochte sites worden waarschijnlijk mannelijk genoemd omdat ze een wat nerd-achtige uitstraling hebben.

Dus ik bereidde me op een sekchange-vonnis en als vrouw vind ik dat toch jammer.

Groot was mijn verbazing dat volgens Mike ik 77% vrouw ben, pfft gelukkig.




Maar hoe doet hij dat?
Als uitgangspunt gebruikt hij de Amerikaanse database Quancast.
Quancast maakt gebruikersprofielen van websites. Dus het is een kwestie van tellen of een site meer vrouwen dan wel mannen trekt.

Quandcast geeft de verhouding mannelijk vrouwelijk via een cijfer weer. Het cijfer 1 is sekseneutraal, boven de 1 mannelijk en er onder vrouwelijk. YouTube is met het cijfer 1 neutraal, Flickr is met zijn 1.15 mannelijk en Gmail met het cijfer 0,9 vrouwelijk.
Van de sites zoals Nasa.gov snap ik dat die een cijfer 1.38 hebben gekregen maar ik begrijp niet waarom Gmail vrouwelijker publiek aanspreekt. En Yahoo blijkt ook een 0,9 te krijgen. Heel apart.

Misschien kunnen de Wiskundemeisjes meer over deze cijfers zeggen want ik blijf mijn twijfels hebben over de getallen.

Nadat Quandcast de cijfers heeft ophgehoest is de volgende stap mijn browsergeschiedenis vergelijken met de database.
En dan komt er het eindoordeel uit.

Hoe vrouwelijk of mannelijk browsen jullie?


links
Oorspronkelijke plek van het script: Azarask
Petesearch heeft op Mikes script weer verder geknutseld en heeft er een wordcloud van gemaakt.

zondag 10 augustus 2008

Oude Griekse meesters tot leven gebracht



De oude Griekse kunst leeft voort met de tableaux vivants van Eugenio Recuendo
De Grieken waren niet alleen goed in sport. ;-)

gevonden via Trendhunter

Tracking medailles o.a. via Google Maps

Google Maps maakt het voor sportliefhebbers gemakkelijk door de onderstaande plugin aan te bieden.


En Nederland staat er op dit moment goed voor met de gouden judomedaille. Maar als het goed is zien we het straks krioelen van de gouden plakken.

Ben je geïnteresseerd in de olympische architectuur dan heeft YouTube mooie fly-through-video's.

Erwin Blom's blog attendeerde me op de online verslaggeving van de NOS op internet. Het ziet er inderdaad heel mooi uit. Bekijk ook het filmpje van Blom die de mogelijkheden benadrukt.

Waar de kijker op televisie afhankelijk is van de keuzes van de regie, kan op internet een keuze gemaakt worden uit maar liefst twaalf kanalen. Weg is de frustratie dat de regie wegzapt van je favoriete sport, de controle is bij de ‘gebruiker’ (Erwin Blom)


En voor de kritische consument is er TrueChina waarin het nieuws onder andere via Google Maps becommentarieerd wordt.

zaterdag 9 augustus 2008

Literatuur op Google Earth



Lezen voor de nieuwe mediamens is echt niet meer voldoende. Van literatuur wordt films, strips, luisterboeken, games en veel meer gemaakt.
In je eentje een boek lezen is saai.
Nu wordt tijdens het lezen wordt op internet informatie uitgeplozen , recensies uitgewisseld en boekenkasten vergeleken.
Tegelijkertijd zijn er discussies over de schadelijkheid van de multimediale verleidingen.

Ik geloof niet dat het een het andere hoeft te schaden.
Het gebruik van al die verschillende bronnen kan zowel storend als stimulerend werken. Ik lees Haases 'Woud der verwachting' juist door de achtergrondinformatie met meer plezier dan voorheen. Maar ik wordt aan de andere kant ook afgeleid door alle vragen die in me opkomen waarna ik mezelf niet lang daarna verdwaasd terugvind op internet. Valt niet altijd mee.



Nu is er weer een andere bron aan de leesbeleving [sic] toegevoegd: Googlelittrips.

Googlelittrips toont literatuurverhalen via Google Earth. Amir en Hassan's belevenissen (Kiterunner) zijn nu virtuele te bereizen.

De makers gaan met dit project niet over een nacht ijs. De hoofdstukken staan netjes gegroepeerd en zijn daardoor gemakkelijk te vinden. En via een popupscherm worden citaten, foto's en vragen over de literatuur getoond. Er zijn aanwijzingen voor docenten want Googlelittrips heeft een educatieve functie.

Ik vond het het goed werken om via Google Earth te reizen door de Kiterunner. Het geeft daadwerkelijk een andere dimensie aan het boek en dat smaakt alleen naar meer.
Zou Google hier ook Street View voor kunnen ontwerpen? :)



Naast de G-Earth verwijzingen zijn er ook enkele podcasts te beluisteren. Multi- multi- media indeed.


gevonden via Onlinekaarten


Verder lezen:
Moqub, Nieuwe media die vraagt om een nieuw soort geletterdheid.
New York Times, Literacy debate

dinsdag 5 augustus 2008

Trek je beste kleren aan want Google Street View komt er aan.


Let op de Google auto

Volgens de Volkskrant rijden er op dit moment Google-View auto's rond die Rotterdam en Amsterdam fotograferen. Via Street View worden de steden op straatniveau getoond maar daarvoor moet Google eerst alles fotograferen met alle taferelen erbij. En ook jij kan daarbij zijn.



Dat dit tot pijnlijke of grappige situaties kan leiden mag duidelijk zijn.
Eenmaal gefotografeerd en je staat voor jaren te kijk als de bezoeker van een sexshop of als naked girl. Al moet ik in het laatste geval zeggen dat het naked alleen topless betreft. Amerikaanse preutse opwinding zorgt is hier voor de overdreven hype.

Maar waarom zou je Google Street View niet positief gebruiken? Een huwelijksaanzoek is al via deze weg gedaan maar er kan toch ook iets anders bedacht worden? (ideeën?)
Nu is de kans om Amsterdam en Rotterdam te promoten. Ik ga alvast naar de kapper en zoek mijn hipste kleren uit.

Als je een een minder positief gevoel hierover hebt dan kun je je vast wel vinden in de het onderstaande filmpje over Google Maps.
Google wordt hier door de Vacotioneers op briljante wijze becommentarieerd. Gelukkig hebben ze een hele serie van dit soort filmpjes.

zaterdag 2 augustus 2008

Yuil: de uitdager wordt uitgedaagd



Ik snap de ophef nog niet over Cuil, de nieuwe bedreiging van Google nog niet.
Ex-medewerker van Google Anna Patterson claimt dat Cuil 120 miljard pagina's indexeert. Drie keer zoveel als Google. Nog teveel missers naar mijn smaak.

Ik probeer af en toe de zoekvragen die ik heb uit op Cuil maar ga elke keer graag terug naar Google.
Vooral voor typische Nederlandse zoekvragen zijn ze nog niet voldoende toegerust.
Toch blijft het handig om regelmatig andere zoekmachines te testen wat zij in de aanbieding hebben want zoals wel bekend mist Google ook veel hits.

Nu heeft een Yahoo-medewerker Yuil gelanceerd als pesterijtje voor Cuil.

Look en feel is het hetzelfde als Cuil, resultaten iets anders.
Ik heb mijn eigen naam gezocht op beide sites en bijYuil waren de resultaten relevanter. Cuil had enkele gedateerde resultaten bovenaan gezet en Yuil begon met deze website.
Zo hoort het ook. ;-)

Maar Yuil is vrijwel gelijk uit de lucht gehaald en in plaats daarvan hebben ze nu treiterig de naam 4hoursearch gekozen omdat deze zoekmachine binnen vier uur is gemaakt.
Ook het gerenommeerde Techcrunch beweert dat Yuil beter is dan Cuil.
Je moet op internetland blijkbaar geen grote mond hebben.
 
Bookmark and Share