maandag 29 oktober 2007

blogs en internet over kranten


Je kan ook altijd je eigen krant maken


Kranten moeten steeds weer opnieuw hun positie bezien willen ze de toekomst zeker stellen.

Op 14 september werd de eerste krant op elektronische papier gelanceerd. (jaarabonnement €769,-)
Anderen zetten hun archief online. Zie hier de post van Edwin van Mijnsbergen over 254 jaar Leeuwarder Courant digitaal. En kijk gelijk even naar Newseum waar Edwin ook over postte.



Maar de NewspaperARCHIVE kan er ook wat van met 239 jaar krantenarchief waarbij je kunt zoeken op je voorvaderen in 'everyone has a story' (prachtige naam). Er is ook een 'today in history'-search. Hier wordt getoond wat er per datum in het verleden gebeurde waarbij de gebeurtenissen in perspectief met de tegenwoordige tijd wordt gezet.
Interessante site waar nog wat ontdekt kan worden. Ik kom er beslist terug.





De Annotated New York Times (april 2005) heeft een huwelijk van blogs en de Times gerealiseerd. De blogposts over de NYT worden in een professionele NYT waardig uiterlijk getoond.
"Maar het zelf starten van lezers-weblogs, zoals de Volkskrant doet, voegt niets toe. De krant als medium bestaat al eeuwen, en de waarde ervan staat nog steeds als een huis, afnemende abonnementen ten spijt. " Michiel Maas 7 juli 2006

DeNieuweReporter had vorig jaar nog een stuk over de slechte verhouding tussen blogs en kranten. Dat deze discussie nog steeds actueel is bewijst de discussie over burgerjournalistiek versus professionele journalistiek. Webwereld heeft het debat van Weinberger versus Keen hierover goed samengevat.

Ritanila heeft zich aangemeld voor Mepaper waar onderzocht wordt hoe de digitale krant er in de toekomst uit komt te zien.
Jelke Nijboer heeft een ander aspect over de toekomst van de kranten beschreven: het miljeu-aspect en dan met name de papieren berg die dagelijks wordt verorberd door de nieuwsindustrie.


"And let’s also not forget that physical newspapers, like books, are superb examples of industrial design, which, if invented today, would be greeted as a miracle innovation. They don’t need power, there’s no screen glare, they don’t crash and when you’re finished with them they can be safety recycled."
Richard Watson, futurist, Future Exploration Network, Australia
Discussie is nog niet gesloten.

nog wat lees/linkwerk
World Association of Newspapers
Britisch Newspapers 1800-1900
De journalistiek wankelt

donderdag 25 oktober 2007

storm in Italiaanse blogwateren


Onderminister Ricardo Franco Levi reageert op Beppe Grillo. Vertaald door: Google translate_t

Wordt Italië het Noord-Korea van het westen?


De Italiaanse onderminister Levi heeft een nieuw wetsvoorstel ingediend over de rechten en plichten bij publicatie. Dit voorstel zou bloggen flink aan banden leggen. Om nog te mogen publiceren moet ieder blog aan strenge eisen voldoen, oa: een professionele journalist in dienst hebben, belasting betalen en geregistreerd staan.

Beppe Grillo, een bekende Italiaanse komiek heeft als eerste hier over bericht.
In de TimesOnline wordt er al gesproken van een geriatrische aanval op bloggers.

Het post-Berlusconi-land staat al niet bekend om haar persvrijheid, maar dit slaat alles. Nu lijkt deze wet vrij slordig tot stand gekomen te zijn. Volgens Levi , die reageerde op Grillo, moest met de wet oude wijn in nieuwe zakken gedaan worden en nodig vertaald worden naar het nieuwe www-tijdperk.

Blogs die zuiver voor persoonlijke doeleinden zijn worden uitgesloten van deze wet, zegt Levi. Educatieve en commerciele blogs vallen wel onder de wet. Maar dan vraag ik me af, waarom zou je dàn bloggen? Schrijf in dat geval een dagboek.
Volgens Levi valt het allemaal wel mee, en zijn de intenties zuiver.
Wordt vervolgd lijkt me.

Ik heb voor het bovenstaande onderzoekje de Google-translater dankbaar gebruikt, lang leve internet :-).
Italiaanse links:

De Pers over Italiaanse politici

woensdag 24 oktober 2007

inhoud belangrijker dan vorm, maar dan wel mooi




Filmpje over design waarbij de premisse is: 'without content no form'
Maar het is wonderbaarlijk mooi vormgegeven...

door: imaginaryforces
via: monoscope

maandag 22 oktober 2007

avatars worden emotioneel




Avatars zijn leuk maar missen een ding: expressie. Ik vond als kind carnaval ook al eng vanwege die uitdrukkingsloze maskers, griezelig.
De avatars hebben een eeuwigdurende lach of zijn uitdrukkingsloos. Voor de communicatie is dat dodelijk want wij mensen communiceren voornamelijk via de lichaamstaal.


emoticons als bodylanguage

De NewScientist blogt over een onderzoek waarbij SecondLife-avatars uitdrukkingen krijgen aangemeten door de zowel de geschreven als gesproken teksten van de avatars een emotionele score te geven.



Interessante ontwikkeling, al zie ik nog veel praktische bezwaren. Schriftelijke taal blijft een zwakke manier om emoties uit te drukken en hoe kan het dan goed vertaald worden? Bij de gesproken taal kan ik beter voorstellen dat dat goed gaat want de stem geeft meer aan dan alleen de inhoud van de boodschap.

Als het allemaal ingevoerd wordt is hier onder een lesje lichaamstaal-lezen



Een voordeel lijkt me dat de lichaamstaal internationaal kan worden. Zet je avatar op Japans en je krijgt het onderstaande:



links
Cobol project over body language Universiteit van Tilburg
cyberwalk, holistische wetenschappelijke benadering VR reëler te maken

zondag 21 oktober 2007

bibliotheek slideshows van sirexkat

Mooie presentatie over library 2.0. van Kathryn Greenhill.
Zie ook haar blog:
librariansmatter


van: sirexkat, 2 weken geleden









presentatie op Library 2.0 Unconference in the State Library of Queensland, 10 oktober 2007


SlideShare Link


zaterdag 20 oktober 2007

Hoe groen is Blackle van Google? Of hoe de internetgemeenschap reageert op elkaar.

Via Heleen van Teijlingen kwam ik op de energiebesparende zoekmachine Blackle.
Het idee is heel eenvoudig, in plaats van een wit zoekscherm is er een zwart zoekscherm. De zwarte pixels zouden minder energie kosten dan de witte. Blackle rekent voor hoeveel dat zou besparen als iedereen dat doet. Nu inmiddels bespaard volgens Blackle: 261,383.590 Watt hours
Maar even Blackelen en het blijkt dat er al heel wat discussie is op de webgemeenschap. Steven York van Seopher.com noemt Blackle zelfs evil.

Wat is het geval?
Het lijkt alsof Blackle een Google-uitbreiding is, maar aan de URL-naam is te zien dat het van een particulier is.
De Google uitbreidingen zijn http://uitbreiding.google.com en niet http://uitbreiding.com.

Dus deze site (blackle.com) is van een particulier, wat nog geen reden is om dan degene evil te noemen. Maar Steven noemt vooral de advertenties in Blackle die hem boos maakt. De ads staan niet prominent in beeld. En al doorklikkend kom je onder andere op een fitness-pagina, niet erg groenmindend inderdaad. Tja en bij elke klik worden ze betaald.

Daarnaast wordt de besparing van het zwarter beeld in twijfel getrokken. Vooral bij LCD-schermen zou de besparing weinig tot niets zijn. Techblog heeft hier het een en ander uitgezocht.

Dus bij het zoeken naar achtergrondinfo zie ik eerst een aantal blogs die zeggen Blackle op de startpagina te zetten, later wordt dit herzien in verontschuldigingen aan de lezers en beschuldigingen aan de makers.

Toch ben ik niet overtuigd van de slechtheid van de makers, ze zijn hoogstens wat naïef en hebben pech omdat ze niet duidelijk genoeg zijn over wie ze zijn. Het lijkt er op dat de internetgemeenschap het zieligste jongetje van de klas heeft gevonden om te kunnen pesten. De links onder aan de pagina geven andere zoekmachines aan die niet zo onder vuur kwamen te liggen als de onfortuinlijke Blackle.



Twee searchengines die het wat beter hebben aangepakt zijn:
Goodtree en goodsearch. De makers daarvan beweren dat een gedeelte van het reclamegeld naar goede doelen gaat. De web2.0 gemeenschap lijkt deze zoekmachines wel in hun hart gesloten te hebben.
Maar ik wordt persoonlijk een beetje zenuwachtig van het aureooltje in het logo van Goodsearch.
Of ben ik evil?


groene links

eerste blogpost over Blackle
maak je eigen zoekmachine met Google
maak je eigen kleurschema met Google
SavingEnergy over kleurschema's en monitors gepubliceerd voor de Blackle-discussie, met lovende commentaren.
GreenerGLE zelfde principe als Blackle
Darkgoogle lijkt verdacht veel op Blackle

vrijdag 19 oktober 2007

computerspel verfilmd

Ik vind het altijd leuk om filmpjes te zien waarbij de virtuele wereld weer opnieuw wordt nagemaakt in de 'real world'.
De instructiefilmpjes van de Commoncraftshow zijn daar een goed voorbeeld van.
En in DoubleYou figureren echte mensen alsof ze gevangen zijn in het computerscherm.

Andreas Flack heeft een filmpje gemaakt als ware het leven een computergame met het voordeel van twee levens, meerdere levels en het winnen van het meisje.
Hij heeft het filmpje in 48 uur gemaakt waardoor het niet afgepolijst is en daardoor nog lekker ruw is. Het commentaar en de muziek die er onder zit is gemaakt tijdens de eerste vertoning en werkt heel goed.



via

maandag 15 oktober 2007

World of Warcraft alleen met duim

De zwaar lichamelijk gehandicapte Michael Phillips laat in het volgende filmpje zien hoe hij World of Warcraft speelt, spectaculair.

zondag 14 oktober 2007

Google toch de beste, is dat jammer?

BAGLIONE, GiovanniSacred and Profane Love

Vorige week zondag had ik het over de vergelijkingstest tussen drie zoekmachines en Google komt als beste er uit.


Op het onderzoek is natuurlijk veel aan af te dingen.
In de test kon maar een zoekvraag per IP-adres gesteld worden. Per vraag kwam van elke zoekmachine alleen het eerste antwoord naar boven en uit die drie antwoorden moest een keuze gemaakt worden. De andere antwoorden bleven onzichtbaar.


Bij de uitslag weten we niet welke vragen er gesteld zijn, het kunnen allemaal onzinvragen zijn. Zijn er vooral specifieke vragen gesteld ( bijv. : hoofdstad Uganda?) of algemeen (bijv.: Lincoln). Waarom werden de antwoorden van Google als meest relevant gezien, en wie heeft de vragen gesteld?
Natuurlijk is dit onderzoek grof en onwetenschappelijk.


Maar toch...


We weten dat veel mensen maar een of twee zoekmachines gebruiken, we weten ook dat ze het vaak bij één zoekvraag houden én dat er vooral naar het eerste resultaat gekeken wordt. (In de onderzoeken die ik lees zijn er ook veel mensen die helemaal niets in de zoekbalk invullen...)
We kunnen natuurlijk beweren dat al deze mensen het niet goed doen, maar dat is nogal elitair.

Dus als een zoekmachine bij ruim 2000 vragen als eerste wordt gekozen doet ie toch goed. Gelukkig wordt er wel veel geconcurreerd tussen Yahoo

Whonu.com vroeger


Toch nog even wat klein leed in dit kader.

Mijn favoriete algemene zoekmachine Whonu.com is helemaal vergoogeld.
Eerst was er de mogelijkheid om tussen tientalle zoekmachines te kiezen, maar sinds kort wordt Google als belangrijkste neergezet en met moeite zijn Yahoo en nog wat andere grote broers te vinden op deze megasearchengine. Maar de kleintje zoals Exalead komen helemaal niet meer aan bod.
Tja, ik vond het net zo prettig om op een eenvoudige manier wat heen en weer te schakelen met mijn zoekvragen.

zaterdag 13 oktober 2007

Laat de inhoud van je koelkast zien en ik weet wie je bent.

The fridgewatcher is een grappig project waarbij aan de lezers wordt gevraagd een foto van hun koelkast in te sturen want:
we are what we eat

mijn koelkast

Inmiddels worden koelkasten uit 16 verschillende landen getoond van China, Jordanië tot Nederland en ik moet zeggen dat ik geïntrigeerd ben geraakt door de verschillende inhoud. Ik probeer daarbij natuurlijk cultuurverschillen te vinden, maar zie vooral veel persoonlijke verschillen. De koelkast van Joris uit Nederland en zijn collega's worden bewaakt met antimuizengif en ziet er rommelig uit, Jenny's koelkast (ook NL) ziet er heel netjes uit. De koelkasten uit China zien er opvallend westers uit.


Interesant in dat verband vind ik de fotoserie: What the world eats. Hier worden foto's van het weekinkopen door gezinnen uit 15 verschillende landen getoond. De cultuur en verschil in rijkdom komt bij deze foto's beter tot hun recht. Wordt er in Mexico echt zo veel cola gedronken? En wat eten die Amerikanen toch veel voorverpakt materiaal.

De vraag die dit soort sites bij mij oproept is: wat wil degene die het voor de wereld vertoond zeggen? Kijk naar mijn eetgedrag en je weet wie ik ben?
Hoe zou dat ook anders kunnen? Kleding en uiterlijk zijn in dit verband niet interessant, maar het gaat om de (hoe minimaal ook) de eigen expressie.

Als ik bij mensen thuis kom kijk ik graag eerst naar hun boekenkast en probeer op die manier blijkbaar uit te vinden wat ze denken en welke belangstelling ze hebben. Inmiddels zijn hier ook sites voor waar de inhoud van ieders bibliotheek wordt getoond. Edwin van Mijnsbergen heeft vaak over de sociale web2.0 boekenkast Library Thing geschreven.

Om in het kader van tonen wat je hebt van de boekenkast ook een foto-opgave van willen maken met de opdracht:

fotografeer de boeken die op je nachtkastje liggen



eerste foto 'boeken op nachtkastje'

Zou er dan na een tijdje een algemene intellectuele weerkaart gemaakt kunnen worden van alle boeken op ieders nachtkastje?

vrijdag 12 oktober 2007

Second Life nog in de primitieve fase?

Second Life blijft me fascineren en dan vooral de manier waarop het nieuwe fenomeen wordt gebruikt. Het is gemakkelijk om kritiek te geven op nieuwe experimenten, maar toch kijk ik regelmatig met verbazing naar de vreemde manier waarop er met dit nieuwe medium wordt omgegaan.



In deze educatieve video, hoog gewaardeerd door de Washingtonpost, staan vijf chirurgen bij een patiënt. Via een popup-venster kan de leerling keuzes maken over de volgende stappen. Over het educatieve gedeelte kan ik niet oordelen maar vreemd is dat het beeld vrij statisch is, er worden weinig mogelijkheden gebruikt die juist bij SL een toegevoegde waarde zouden hebben.Waarom is het beeld zo saai, Waarom wordt er bijvoorbeeld niet ingezoomd ín het lichaam? Zijn er niet meer mogelijkheden te vinden om het beeld levendiger te maken?

Hetzelfde geldt voor concerten op SL. Hieronder een concert door Sebas, hij speelt het mooi maar de mogelijkheden van Second Life zouden beter gebruikt kunnen worden.



Waarom gaat de pianist niet vliegen door de verschillende werelden? Waarom blijft het bij het zicht op de piano? Zou de piano kunnen veranderen in een wereld van beelden waarmee de maker het stuk associeert? Dat wil ik graag zien.

Ik denk dat veel van het materiaal in SL te eenzijdig wordt gebruikt en te weinig mogelijkheden worden gebruikt. De SL-ers zouden ook bij elkaar moeten kijken want er zijn werelden in SL waar wel alles uit de kast wordt gehaald, experimenten worden gedaan.
Wat dat betreft lijkt het nog een beetje op het begin van de filmindustrie toen films nagemaakte toneelstukken waren.
Drew Harry is een voorbeeld van het nieuwe gebruik van de nieuwe werelden. Ik hoop dat kunst en de serieuze wereld in SL elkaar gaan ontmoeten.

zondag 7 oktober 2007

de eerste zoekmachine is de beste (?), vergelijkingstest


Pas over een dag komt de uitslag, wat dat betreft niet echt geschikt voor het internet tijdperk. Maar the unofficial googlewebsite heeft een onderzoek gemaakt waar drie zoekmachines vergeleken worden namelijk: Yahoo, Windows-life en Google.
Vul een zoekterm in en kijk naar de resultaten, klik op het beste resultaat. De zoekmachine waar het vaakst op wordt geklikt wint.
Eenvoudig toch?
Nu nog even wachten op het resultaat.

kunstwerken fotoshoppen

Fotoshoppen voor gevorderden.

Worth1000 heeft meer voorbeelden van gefotoshopte kunstwerken die over het algemeen erg grappig maar soms ook filosofische trekjes hebben. Zie bijvoorbeeld de bewerkte schilderijen van het laatste avondmaal.

via boingboing.net en

zaterdag 6 oktober 2007

maak je eigen error message


Ik baal nog wel eens van de onbegrijpelijke 404-errorpagina's.
Smashingmagazine heeft een ontwerpwedstrijd voor error-pagina's uitgeschreven. Er is een leuk rijtje pagina's uitgekomen, ik was het meest gecharmeerd van de pagina hierboven. Is dit misschien een idee voor bibliotheek-sites? Ben je toch al fout, wil ik het graag op een vriendelijke manier horen.


Of misschien wat minder vriendelijk, maar dan wel eerlijk.

Soms voelt het als hieronder.



Ik kwam ook een website tegen waar jezelf eenvoudig toch niet van echt te onderscheiden error kan maken.

maandag 1 oktober 2007

Filthy Shakespeare is uit

Over een paar dagen komt Filthy Shakespeare: Shakespeare's Most Outrageous Sexual Puns uit.
De schrijfster, Pauline Kiernan, geen onbekende van het werk van Shakespeare, beschrijft niet alleen wat we nu nog kunnen vinden bij Shakespeare over ondeugden maar ook wat er is verdwenen of gecensureerd.
Daarnaast blijkt dat tegenwoordig de woordspelingen de lezer ontgaat.
because we don't fully realize that the
harmless-sounding words are actually exuberant displays of sparkling coded sexy
dialogue Pauline Kiernan

Is dit boek wat te veel werk dan is er altijd nog de Shakespeare Insulter. Klik op de pagina en er komt een intelectuele belediging uit.



En om nog even in het Shakespeare-thema te blijven. Eigenlijk moet Shakespeare niet gelezen maar gezien worden.
Kenneth Branagh heeft heel verdienstelijk veel Shakespeare-verfilmingen gedaan. Maar toch is de mooiste Shakespeare-verfilming niet van Branagh maar van Richard Loncraine: Richard iii (1996) .


Niet iedereen zal het met me eens zijn omdat Loncraine de film heeft gesitueerd in een fascistisch jaren dertig decor waar auto's en sigaretten bestaan. Maar de originele tekst heeft hij behouden en blijft staan als een huis. Nu weet ik niet of hij ook bij alle scheldpartijen en beledigingen de oorspronkelijke versie heeft gebruikt, maar dat is nu na te lezen in het Filthy Book.
 
Bookmark and Share