zaterdag 24 december 2011

Je CV als kunstwerk

Nu de recessie officieel ons land heeft bereikt, wordt het voor velen tijd te gaan solliciteren. Ik vond op Visual.ly een prachtig CV. Kon ik die ook maar zo maken.



via

Deze CV is weer geïnspireerd op Hagan Blount's CV.

Nog meer coole CV's, bijvoorbeeld een lost-milk-CV. Je moet maar durven. Ik zal iemand met zo'n CV sowieso uitnodigen.
Voor gewone stervelingen kun je ook nog via LinkedIn een aardige visual laten maken. 

maandag 5 december 2011

Volg in real time het herschrijven van Wikipedia

Encyclopedieën zijn boeken uit een niet zo'n ver verleden die jaren op de boekenplank stonden. Herschrijven was een kostbaar proces. Nieuwe drukken kwamen er wel regelmatig maar de consument ging natuurlijk niet elk jaar een nieuwe Winkler Prins kopen.

Wikipedia is een encyclopedie die voortdurend herschreven wordt. Via wikistream is nu te zien hoe snel dat gaat. En het gaat snel. Zelfs de Nederlandse bijdragen razen voorbij van onderwerpen zoals huwelijksfotograaf, slechtziendheid of Ferry Corsten (of wie ook eigenlijk moet zijn).
Doorklikken op het onderwerp of de herschrijver is mogelijk.

Hierboven de Nederlandse veranderingen op Wikipedia

Nu heb ik dit weekend nog wel even een in past time encyclopedie gekocht; De Bosatlas van de geschiedenis van Nederland. Ik noem het geen atlas omdat ik het meer een encyclopedie vind met plaatjes. En wat voor plaatjes. Ik kan er in ieder geval avonden naar kijken. En dat het niet irt herschreven wordt, tja.

Bosatlas Geschiedenis

woensdag 19 oktober 2011

Beter digitaal boeken snuffelen

Het lijkt er nu onderhand op dat ik Edwins blog gewoon kopieer. Maar hij heeft weer zo'n mooi speeltje gevonden dat ik hier weer over moet schrijven.
De digitale boekenkast waar je gewoon kan snuffelen.



Ik ben veel op internet te vinden maar ik ga nog steeds erg graag naar boekenwinkels. Ik vind het vooral leuk om te snuffelen, boeken te vinden die ik niet zoek. Per ongeluk op iets moois stuiten. Goede boekenwinkels stallen hun boeken zo uit dat je niet alleen de bestsellers ziet maar ook meer.
Google Chrome probeert dit nu een beetje te imiteren. Het is nog niet helemaal look en feel, maar het ruikt er al wel een beetje naar.

zondag 16 oktober 2011

Helpen op afstand

Ken je dat? Als je een leuke toepassing voor de computer op afstand wil uitleggen?
"Dan ga je naar de adresbalk en dubbelklik hierop. De adresbalk is waar het adres van de site op staat. Bovenin de browser... met de browser bekijk je je websites."
Het kan soms lang duren om uit te leggen of te snappen wat er mis gaat als het niet lukt.

 

Ik heb verschillende hulpmiddeltjes op afstand gezien. Deze ziet er zo simpel uit, dat ik niet kan wachten om iemand te helpen.
Chrome Remote Desktop
Wie wil uitleg op afstand over rss, symbaloo, blogger? Ik kan het nu op afstand. Met de Chrome Remote Desktop neem je de desktop even over. Net een echte IT-deskundige.
Gemakkelijk toch.

gevonden via: Mijns Inziens

maandag 29 augustus 2011

Nederland twittert en flickert veel, het bewijs is nu te zien

De werkelijkheid is vaak een stuk gemakkelijker te begrijpen als het in een beeld wordt gevangen. Hieronder een foto van Europa waarbij het blauwe licht tweets representeren en het oranje licht Flickr-foto's. Samen vormen ze het witte licht. Dan valt het wel op dat Nederland helemaal in het witte licht staat.
Hoezoudatnukomen?


Via FlowingData

zondag 21 augustus 2011

Boeddhabibliotheek

Ik maak als ik op vakantie ben altijd foto's van bijzondere bibliotheken. Nu blijkt dat ik helemaal niet zo ver hoef te zoeken.
In Amsterdam staat op de Zeedijk een Boeddhistische tempel waar ook rondleidingen worden gegeven. Tot mijn verrassing was er een kleine maar mooie bibliotheek aanwezig.
Voor zover ik het kon zien waren er alleen maar Chinese boeken. 



zaterdag 13 augustus 2011

Boekenplank voor multilezer

Ik ben een multilezer en lees zoals het me uitkomt. Ik heb nu zo'n vijf boeken waar ik tegelijkertijd mee bezig ben en laat me leiden door mijn gemoedstoestand. Heb ik zin om me lekker mee te laten voeren, dan ga ik verder met Het lot van de familie Meijer, wil ik me wat verdiepen dan ga ik verder met Congo. Zo maak ik stapeltjes in huis met boeken waar ik mee bezig ben. Maar het overzicht kan ik af en toe wel eens kwijt raken. De stapeltjes verdwijnen wel eens onder kranten en paperassen. Het onderstaande boekenplankje is een prachtig idee.
Nu nog even kijken of ik het kan gaan maken.

via

woensdag 20 juli 2011

Google Directory is niet meer

Ik kan het niet altijd meer goed bijhouden. Google blijft nieuwe diensten en producten lanceren. En natuurlijk doeken ze ook regelmatig diensten op.
Maar tot mijn verbazing is de Google Gids oftewel de Nederlandse Google Directory ermee opgehouden. En ze hebben me niet gewaarschuwd. Toch jammer (Zowel het een als het ander :-)).




Directories zijn (voornamelijk handmatig ingevoerde) onderwerpgidsen en zijn daarom handig bij het verkennen van een onderwerp. Wat hoort erbij, waar kan ik nog meer aan denken en welke termen zijn gebruikelijk bij het onderzoeken van mijn onderwerp?
Directories geven verbanden tussen sites en termen weer en zijn door de boomstructuur gemakkelijk te doorgronden.
De plek op de pagina zegt iets over de betekenis van de site.

De Yaohoo! Directory en DMOZ is nog wel beschikbaar.

zaterdag 16 juli 2011

Fijne vakantie!

veilig op vakantie

De Tweede Kamer: woord voor woord

Nu de tweede kamer met zomerreces is, wordt het tijd voor een terugblik. Ik kwam de politieke mashup (PolicalMashup) tegen waarbij de woorden van de politici van deze kabinetsperiode op verschillende manieren gewogen worden. Aan hoeveel debatten hebben ze deelgenomen, hoe vaak zijn ze in de media verschenen (doorklikken mogelijk!), welke woorden gebruiken ze het meest en nog veel meer.



Dit plaatje gevonden bij: Politiek inzicht

Opvallend is dat de SGP met haar tweemansfractie bovenaan staat met het aantal gevoerde debatten. Kees van der Staaij staat met 63 net boven Elbert Dijkgraaf (59). Geert Wilders staat met 9 debatten ergens onderaan. Wilders voert wel de lijst aan van de politici met het meest wollige taalgebruik. Ad Koppejan is, hoe curieus in dit geval, degene die het meest heldere taalgebruik hanteert.

En hieronder zijn twee woordenwolken te zien. Zoek de verschillen.

Marianne Thiemes' woorden

Henk Blekers' woorden

De PoliticalMashup is een samenwerkingsproject van NRC Handelsblad en het Informatica Instituut van de Universiteit van Amsterdam.
Om de wolligheid van het taalgebruik te berekenen is de De Cito LeesbaarheidsIndex voor het Basisonderwijs (CLIB) toegepast.
Woordenwolken zijn gemakkelijk zelf te maken met Wordle. Zie een voorbeeld op GohW.

zondag 10 juli 2011

Durven we onze foto's echt te delen?

of: waarom het nu gemakkelijker is via Flickr foto's te delen.

Nieuwe media; altijd interessant

Als Blogger ben ik altijd heel blij als ik het onderstaande logo zie bij Flickr.


Het betekent dat de foto's onder bepaalde voorwaarden gebruikt kunnen worden. Meestal betreft het naamsvermelding en niet-commercieel gebruik. Er zijn zes verschillende soorten licenties; erop klikken betekent weten welke licentie het betreft.

Flickr is de YouTube van de foto's. Iedereen kan foto's uploaden en becommentariëren. Iedere maker van beeldmateriaal wordt in principe beschermd via copyright. Maar dat geeft een nogal primitieve vorm van delen aan. Het mag niet hergebruikt worden tenzij de maker een-op-een uitdrukkelijk toestemming geeft om het te gebruiken.
Gelukkig biedt Creative Commons een beter alternatief. De makers kunnen kiezen uit zes vormen van hergebruik. Iedereen kan zien waar het aan moet voldoen en hoeft in de meeste gevallen niet nog een keer extra toestemming te vragen.
Flickr gebruikt het CC-alternatief. Mooi.
Jammer genoeg zie ik weinig makers op deze site foto's openstellen voor anderen.



Waarom willen ze/we niet delen?
Onkunde? Weet niet iedereen dat ze de rechten kunnen aangeven? Flickr geeft bij het uploaden automatisch de niet-delen-licentie aan. Het zou juist zo moeten zijn dat je moeite moet doen om de foto's niet te willen delen. Of zijn ze bang voor het Facebook-effect. Automatisch openstellen geeft te veel gedoe.
Onwil? Geldt hierbij hetzelfde als bij het donorcodicil? Ik wil het wel hebben van iemand anders, maar niemand krijgt het van mij?
Ik hoop dat het komt omdat het tot voor kort zo was dat er niet per foto gecodeerd kon worden. Je kon alleen aangeven dat je hele fotoverzameling open of gesloten was voor gebruik door anderen.
Gisteren kwam ik erachter dat dat niet meer het geval is.
Gelukkig is dat veranderd.
Nu kan ik inmiddels van mijn eigen foto's zeggen dat deze door anderen gebruikt mag worden en deze alleen bekeken mag worden.

De foto bovenaan dit stukje is via The Library of Congress' photostream gevonden.
Delen mag van hun.

Via Creative Commons Search is het trouwens eenvoudig zoeken naar foto's waarvan de rechten opengesteld zijn.

woensdag 22 juni 2011

Twoppy organiseert gemakkelijk evenementen voor de smartphone

Mijn volleybalvereniging organiseert regelmatig toernooien en feesten. Tijdens de organisatie verandert er wel eens wat: een locatie is toch niet beschikbaar, er kan een extra optreden geregeld worden en nog meer van dit soort dingen. Als organisator wil je dat deze informatie elke keer up-to-date bij iedereen terechtkomt. En natuurlijk het liefst ook nog via de smartphone.
Twoppy helpt hierbij en maakt op eenvoudige manier web-apps aan. (Dat houdt in dat de apps via de browser te benaderen zijn. De smartphone kan de link wel als een soort appje op het bureaublad zetten.)  Jammer genoeg is het nog geen echte app, maar er wordt aan gewerkt.

Op bovenstaande manier kan de webapp in smartphone gezet worden


Ik heb als test twee verschillende Twoppys aangemaakt: blogtwoppy en beachvolleybaltwoppy.
Twoppy genereert de QR-codes.



En wat je ziet is een mooie overzichtelijke site waarbij o.a. de plek, activiteiten, deelnemers aangegeven kan worden en, zoals geschreven, voortdurend aangepast.




Hoewel het er vrij handig uitziet heb ik nog wel wat geworsteld met het programma. Het was bijvoorbeeld al snel duidelijk dat mijn blog als event niet echt geschikt bleek voor deze appgenerator. Want welk programma geef ik weer? En met het maken van de app wilde ik het een en ander weer aanpassen. Maar de verschillende menu's, eenmaal gekozen, konden niet meer veranderd worden. Dat betekent: of heel goed nadenken van tevoren, wat nooit weg is natuurlijk, of langer klooien en het dan perfect presenteren.

Ik heb nog een ander programma gevonden om echte  apps voor leken te creëren maar dit programma was me toch een beetje te geeky. Zie Buzztouch Het invullen van de verschillende items was gemakkelijk maar om daarna de code te installeren..
Twoppy is dan duidelijk meer mijn niveau.

zaterdag 28 mei 2011

CV's tekenen

Deze week mocht ik als lid van de sollicitatiecommissie optreden. We hadden onverwacht veel respondenten; 113 brieven maar liefst. En hoe gaat dat dan met deze brieven? We stelden onze criteria vast, versterkten deze criteria en van daaruit screenden we de cv's zodat er op het laatst een behapbaar aantal brieven overbleef.
Ik merkte dat bij een zo'n groot aantal cv's het moeilijk is om snel en nauwkeurig te screenen. Veel mensen hebben overlappingen in hun werkverleden, ze hebben hobby's waarin ook relevant werk te vinden is, soms is het onduidelijk wanneer de stage ophield en het werk begon, enzovoort.

Kortom, een cv lijkt heel handig om te lezen maar het is vaak een ratjetoe aan informatie.
Het is veel handiger om al deze data te visualiseren.

Waarom gebruiken we geen tijdlijn? In een oogopslag kun je zien waar en hoe lang iemand werkte. Met kleur of plaats in de tijdlijn zou het belang en status van de functie nog kunnen worden versterkt. Was het een stage, was het betaald werk, was het onbetaald werk, was het een project? (Waarbij ik zeker niet wil zeggen dat betaald werk altijd belangrijker is dan onbetaald werk, vaak juist niet.)

Eigenlijk is een tekstuele cv helemaal uit de tijd.

LinkedIn Connection Timeline

Edwin wees me op een tool van LinkedIn. De LinkedIn Connection Timeline genereert een tijdlijn van je cv.
Handig.
Wat je ziet is inderdaad een tijdlijn van de cv zoals die op LinkeIn staat. Ik mis daarbij nog wel de vrijetijdsbestedingen en ik zou graag zelf met een kleurtje het een en ander versterken.
En dat er nu de 'vrienden' van LinkedIn bij staan, hoeft voor mij niet. (Maar lees Edwins blog maar waarom dat wel leuk is.)

De LinkedIn visualisatie kan worden doorgestuurd. Mijn toekomstige werkgevers krijgen het zo een stuk gemakkelijker met het lezen van mijn werkverleden.

Zelf een andere tijdlijn maken:
Preceden

dinsdag 24 mei 2011

eLinea en wat ik vind van het nieuwe lezen



Ik geef het toe; ik raak steeds meer verwend door de iPad, ebookreader en smartphone. Wat ik begin dit jaar nog een revolutie vond, vind ik nu al gewoon of inmiddels achterhaald.
Ik heb het over de manier hoe uitgevers proberen hun content aan te bieden.

eLinea in iBooks op epub-formaat


Begin dit jaar is eLinea, het nieuwe lezen, op de etijdschriftenmarkt gekomen. Het idee is heel goed.
Kies uit de content van verschillende gerenommeerde tijdschriften, kranten en internetbronnen je eigen gading en maak zo een persoonlijk e-tijdschrift. Je kunt je bijvoorbeeld alleen abonneren op de buitenlandrubriek van NRC, boekenbijlage Vrij Nederland en de cartoons van Fokke en Sukke. En je betaalt in dit voorbeeld nog geen €7,- per maand en krijgt er ruim 350 artikelen voor terug. De economie- of de sportbijlage die je toch niet leest hoef je niet te betalen en word je ook niet opgedrongen. Aardig idee toch?

  

Vreemd is dat er volgens de informatie op de eLineasite zo weinig lezers per kanaal zijn. Hoezo zijn er maar 18 lezers voor de NRC-binnenland? En Fokke en Sukke, die zijn ten slotte gratis, waarom maar 513 lezers? Kom op mensen, probeer het even. Aan een paar euro kun je geen buil vallen.

Ik heb nu inmiddels een paar maanden eLinea gebruikt. Ik ben er tevreden over maar heb tegelijkertijd ook enkele opmerkingen.
eLinea is in verschilende vormen te lezen, dat is mooi. Het is zowel online te lezen als in epub en pdf's te downloaden. Ik lees zoals het mij uitkomt. Als ik het mijn e-tijdschrift in de trein wil lezen zet ik het op mijn ereader. Thuis lees ik het meestal op de iPad via iBooks en dan in het epubformaat. Dit werkt heel goed. Vreemd is dat bij het downloaden van de content vaak enkele artikelen dubbel worden gedownload. Ik lees het online als ik even snel wil scrollen door de informatie.

Jammer is dat er zo weinig uitgevers het met eLinea aandurven. Het is een aardig begin met: Opzij, Vrij Nederland, NRC en Psychologie maar ik zou graag De Volkskrant, HP/De Tijd, Quest of zoiets als de Viva erbij willen hebben. Durven de uitgevers het niet aan omdat er zo weinig abonnees zijn?
De reden waarom snap ik niet.
Waarschijnlijk is de presentatie voor de verwende iPadgeneratie te droog. De goedkoopste rss-lezer doet het al met meer opsmuk. En iedereen kent Flipboard: de rss-, facebook en weetikveelwatlezer in prachtige uitvoering.
eLinea heeft als voordeel dat het journalistieke content heeft maar dat heeft de eerste de beste krantenapp ook.
De voorbeelden hieronder geven aan wat ik bedoel. Ik hoop dat eLinea haar vorm aanpast Ik gun het ze van harte want het initiatief is hoe dan ook mooi.



Flipboard



Volkskrantapp













rss app my newspaper

Nog een ander sympathiek idee: de vertragingsapp. Uitgevers, o.a Atheneum en Querido, hebben een heel origineel idee gelanceerd om de tijd te doden. Lezen terwijl je wacht. Geef via de app aan hoe lang je wachttijd is en je krijgt een aangepast verhaal aan deze wachttijd aangeboden. Op deze manier word je tien minuten verwend met Haasse, een kwartier met Roosenboom of een half uurtje met Kafka. 
Literair wachten dus. 
Ík moet nog even wachten (welke literaire grootheid helpt mij) op de Androidapp hiervan want het is tot nu toe allen via iTunes te krijgen. 

vrijdag 13 mei 2011

Dit is geen e-book en wordt het ook niet

Jonathan Safran Foer is bekend van de 11 september-roman 'Extremely Loud and Incredibly Close'. Daarin beschrijft hij het verwerkingsproces van een jongen die zijn vader is verloren bij de aanslag op de Twin Towers. Opvallend daarbij is het gebruik van lege bladzijdes, omvallende letters, omcirkelde woorden.  De typografie en de lay-out dramatiseren het verhaal en zijn op die manier onderdeel van de verhaallijn.

Nu heeft de schrijver het spelen met de lay-out extremely uitgewerkt met zijn nieuwe roman: 'Tree of Codes'. Het is een cut-out van het boek: 'The Street of Crocodiles' van Bruno Schulz. Cut-out moet hier letterlijk worden genomen.
Zie het filmpje hieronder.
En het behoeft geen vermelding dat dit een klein protest is tegen de e-reader. Wat van mij mag, als het maar met verve gebeurt.
En dat doet hij.


Tree of Codes by Jonathan Safran Foer from Visual Editions on Vimeo.

Ingmar heeft het boek geprobeerd te lezen. Zie hier.

zaterdag 26 maart 2011

Tijdmachine 30 jaar terug

Zet kinderen 30 jaar terug in de tijd en ze weten niet wat ze moeten doen met al de vreemde apparaten uit die jaren. Hoe werkt een draaischijf van een telefoon, wat is een floppy? Geen idee. Ze vinden de platenspeler wel cool. Let op, de begeleider vindt het minder cool wat ze daar mee doen.


via froot.nl

ObsoleteSkills verzamelt in een  uitgebreid archief de nutteloze vaardigheden van ons tijdperk.
Er was een Nederland pendant, nuttelozevaardigheden.nl, maar dat is niet meer te vinden.
Archive.org laat dit overbljfsel nog zien.
Toch jammer dat ook deze site er niet meer is. Was het te Obsolete?

maandag 21 maart 2011

Twitter bestaat vijf jaar, een revolutie?


Twitter bestaat vijf jaar. Het is inmiddels omarmt door de wereld op een manier die bij aanvang niet voorzien was. Hoe kan je in 140 tekens nieuws verslaan dat gelijk de hele wereld doorkomt? De Egyptische opstand wordt nogal eens de twitter-revolutie genoemd. Maar net zo goed wordt het als een volksopstand met een interactief tintje gezien.

Erwin Blom, onze twitterkoning, heeft een mooi voorbeeld hoe de nieuwe media de oude verslaat. Ook Frankwatching laat dit zijn blogstuk goed zien. Ik gebruik het zelf om snel op de hoogte zijn van real-time informatie.

Toch komen er steeds meer posts die het euforische boodschap over de nieuwe media dempen. Twitter is een prachtig gereedschap dat de communicatie vergemakkelijkt. Omdat het zo'n gemakkelijk instrument is, kan het ook overschat worden.

Als ik kijk naar Egypte:Volgens Mashable is het totaal aantal twitteraars in Jemen, Egypte en Tunesië gezamenlijk maar 0,027% van de wereldbevolking.
96% van de nieuwe media wordt in Egypte opgeslokt door Facebook, Twitter maar 0,84%.
Maar 7,02%  van de totale bevolking gebruikt Facebook.
Dus 5,6% van de totale bevolking van Egypte gebruikt Twitter. Wat ik toch nog aardig vind. Maar om dit als de spreekbuis van de bevolking te zien is het wat mager.

We weten ook niet hoeveel tweets geschreven wordt, hoe relevant ze zijn (voor ons) en of de tweets de waarheid beschrijven en wie het gebruikt. Zijn het alleen de hoog opgeleiden die kunnen twitteren? Je moet in ieder geval kunnen lezen en schrijven.
Dus, hoe moeten we al de tweets van Egypte en over Egypte interpreteren?


Voor de westerse bevolking en journalistiek is Twitter gemakkelijk te volgen, we hoeven niet letterlijk op het Tahirplein te staan om erbij te zijn. Maar ook toen Egypte even was afgesloten van internet gingen de demonstraties gewoon door. We kunnen dus net zo gemakkelijk de belangrijke gebeurtenissen missen en andere gebeurtenissen overschatten. Wij, westerlingen, hebben de journalistiek nodig die de informatie haalt, filtert, analyseert, interpreteert en verslaat.

Evgeny Morozov is een Twitter- en Facebook-scepticus. In zijn boek: The Net Delusion gaat hij in tegen de zogenaamde cyber-utopisten die de nieuwe media als een socialiserende entiteit beschouwen. Twitter, Facebook, nieuwe media brengen niet alleen het goede in de mens boven. In Egypte zijn bloggers door de regering gevolgd en opgepakt. Internet was hier een goed hulpmiddel bij. Twitterfoto's van demonstraties worden door gezichtsherkennende software gehaald zodat mensen niet anoniem kunnen zijn. Twitter zelf is niet goed of slecht, links of rechts. Het kan een katalysator zijn en het communiceren gemakkelijker maken. Communiceren doen we toch echt zelf.

Hieronder een uitgebreide discussie met Morozov.

zondag 27 februari 2011

Internetwoordenboek, lelijk maar effectief

Wat deed de Cult of the Dead Cow? En is een Killer Gif een plaatje wat meteen populair is geworden of een virusplaatje? Je kunt het opzoeken in het Internetwoordenboek. Maar het is meer dan een woordenboek.
Klik bijvoorbeeld bij schema's en er is een uitgebreide lijst met zoekmachines en hun achtergrond te vinden. Dat Google niet de enige zoekmachine is wist ik wel, maar zoveel andere. Betsy blijkt een Nederlandse schone te zijn geweest die hielp zoeken naar domeinnamen.


Dat de site zelf zo lelijk is, geeft niet. Het geeft nu net het juiste nerdy uiterlijk.
Als je een beetje geïnteresseerd bent in internet is het smullen hier.

zondag 6 februari 2011

Wikipedia bestaat 10 jaar. Kunst maakt dit tastbaar.

Wikipedia bestaat alweer tien jaar. Naar mijn idee was het nog lang niet zo ver, maar internet zal in dit geval gelijk hebben.
De kunstenaars Dean McNamee en Tim Burrell-Saward hebben op een mooie, sobere wijze een eerbetoon gemaakt voor iedereen die Wikipedia gebruikt, verbetert, en dus groot maakt.
Aanraken mag!


Wikipedia's 10th Anniversary from Dean McNamee on Vimeo.

zaterdag 5 februari 2011

Fake Facebookpagina's gemakkelijk te maken.

Hoe zou Willem van Oranje zich op Facebook presenteren? Om dat een beetje mooi te doen, moet er veel knip en plakwerk verricht worden. Ik had al eens een Hyvespagina voor onze voorvader gemaakt. Dat was veel werk.
Met MyFakeWall is het nu heel gemakkelijk om zelf een nep-facebookpagina te maken.
Willem van Oranje heb ik weer als onderwerp genomen, zie hier.


Je kunt ook jezelf als onderwerp nemen en dan doen alsof je regelmatig contact hebt met beroemdheden. Je kan de geschiedenis vervalsen en Cleopatra met Clinton in contact brengen. Wat zou dat voor reactie teweeg brengen bij Caesar? Je mag het allemaal zelf invullen.

zaterdag 29 januari 2011

Hoe werkt het boek?

Over een paar jaar moeten we dit filmpje toch echt aan ons nageslacht gaan tonen.

zaterdag 15 januari 2011

Mijn iPad Apps

Sinds een paar weken wordt ik door mijn vrienden gevraagd welke apps ik op de iPad heb staan. Ik was lange tijd de enige die een iPad had, maar nu begint het ook in mijn omgeving door te dringen.
Dus het wordt tijd voor een eerste overzicht.

Browsers
Bij de Ipad komt automatisch Safari als browser mee. Er zijn een aantal zaken die ik onhandig vind aan deze browser. Er zijn geen tabbladen en als ik een link dan maar noodgedwongen in een andere pagina ga openen, gaat Safari er gelijk naar toe. Terwijl ik graag de link op de achtergrond wil hebben, zodat ik het later kan lezen.

Dus heb daarvoor: iCabMobile (€1.59) aangeschaft.


Deze browser heeft tabbladen en kun je zo inrichten dat die tabbladen op de achtergrond geladen worden. Op deze manier kun je bijna multitasken met de iPad. Er zijn nog allerlei handigheidjes voor informatieliefhebber. Je kan zoekmachines invoegen, je kunt gebaren aan je persoonlijke voorkeuren invoegen waardoor je gemakkelijker door de pagina's kan scrollen en lezen. Je kan deze browser ook formulieren laten invullen. Pagina's worden via enkele tikken in ReaditLater en Evernote bewaard. Ik gebruik deze browser als standaard. Onhandig is dat ik dat (tot nu toe) niet kan uitleggen aan mijn iPad. Zodra ik vanuit een andere app naar een browser wordt geleid, is het altijd Safari die zich opent. Jammer.

Omdat iCabMobile, net zoals Safari, niet veel formaten video aan kan heb ik Skyfire  (€3,99) aangeschaft.


Skyfire kan veel meer video's draaien dan de andere browsers maar jammer genoeg ook niet allemaal.
Om toch de video's die ik tegenkom te kunnen bekijken of pagina's die ik dan toch op de laptop moet bekijken gebruik ik ReadItLater (gratis).

Op zowel iCabMobile en Skyfire is een knop (te maken) die, zodra je er op klikt, de pagina naar ReadItLater doorsluist. Ik heb dan wel een account moeten aanmaken maar kan dus later al de opgeslagen pagina's weer ophalen en lezen op mijn laptop of toch op de iPad. De moeite waard, als je veel browst.

Ik heb nog wat andere browsers gebruikt zoals de DuoBrowser (gratis) maar de iCab en Skyfire voldoen tot nu toe het best.

Zakelijk
Om notities op alle apparaten te delen ben ik nu echt overgestapt op Evernote (gratis).
Ik moet nog veel leren van deze app. Dit programma bestond al ver voor de iPad überhaupt was uitgevonden maar ik heb nu pas de voordelen gevonden. Ook hierbij moet een account worden aangemaakt. (Ik weet het, zucht) Dan heb je wel op zowel je telefoon, iPad en internet alle notities bij elkaar. Je kunt ook notities invoegen als je off line bent. Later wordt het door Evernote weer bij gewerkt.

Dan heb ik een eenvoudige rekenmachine Custom Lite (gratis). Doet wat die moet doen.
Om Microsoft Office documenten te bekijken en te bewerken heb ik toch maar diep in de buidel getast en en €11,99 voor Quickoffice betaald.


Ik moet eerlijk zeggen dat ik het nog niet heel handig manoeuvreren vind met deze applicatie en ik hoop dat er snel een aantal handige updates komen. Maar iets beters heb ik vooralsnog niet gevonden.
Box.net (gratis) heb ik om mijn online opgeslagen documenten te lezen. Jammer genoeg voor mij is Dropbox (gratis) populairder dan Box.net en vaker compatibele met andere applicaties. Dus als je nog een goede online opslagplek zoekt, kies dan Dropbox.

Lezen
Om te lezen gebruik ik iBooks (gratis).


Deze werkt gewoon heel intuïtief. Er zijn echter geen ePubformaten mee te lezen. Maar pdf's doen het goed. Handig is dat de blz gemakkelijk via de verkleinknop gescrold kan worden.


De krant kijk ik zo gemakkelijker door en hoef niet elke bladzijde door te tikken.
Ik heb nog allerlei pdf bewerkingsprogramma's geprobeerd maar nog niet de ultieme gevonden. Pdf hd (€1,59) vind ik te weinig extra's hebben en  Goodreader (€2,39) te rommelig.

USB Disk (gratis) heb ik er op gezet om alle documenten gemakkelijk van de ene applicatie in de andere te kunnen openen.


Via iTunes zet ik alle documenten in Usb Disk, daarna open ik deze app en dan kan ik kiezen waarmee ik het document wil lezen. Tot nu toe is dat meestal iBooks maar omdat ik blijf experimenteren wil ik het ook wel eens ergens anders in openen.

Sociaal lezen
Dat kan dus ook: sociaal lezen. 




Om onder andere Twitter Flickr en Facebook in een mooie vorm te bekijken is Flipboard (gratis) een onontbeerlijke app. Niet voor niets door Time uitgeroepen tot de beste uitvinding van 2010. Ik begin de dag altijd even door op mijn flipboard te kijken.



Ik gebruik voor mijn mail niet de standaard mail app maar, omdat ik toch alleen gmail gebruik, de Google Mobile App (gratis).


Deze app is overzichtelijker dan de andere standaardapp. Deze app geeft toegang tot meerdere google sites zoals GoogleDocs, Maps en Nieuws. Voor het gewone googelen is nu ook de mogelijkheid om met je eigen stem te zoeken. Je kan praten tegen de iPad en hij gaat zoeken. 'Likigiki' snapte die niet, maar 'Rijksmuseum Amsterdam' en 'Harry Mulisch' deed die goed!

Als feedreader heb ik verschillende apps gebruikt. Omdat ik via GoogleReader op ongeveer 500 sites geabonneerd ben, vraagt dat wel het een en ander van de reader. Bij minder dan 50 feeds kan Flipboard het goed aan, daarna wordt het wat traag. Nu heb ik FeeddlerPro (€3,99) aangeschaft om aan mijn leeshonger te voldoen. Deze is snel, handig en kan links emailen, twitteren, naar ReadItLater zenden, enzovoort. Voor mij zeker de koop waard.

Voor de leuk
Discover (gratis) laat Wikipedia als een mooi boek lezen.
De Eureka  (€0,79) laat zien wat een iPad magazine kan zijn; mooi vormgegeven content in alle soorten en maten.


Wired (gratis) is ook een blad waarbij de makers zich goed uitleven in het nieuwe medium.



Viva (gratis) is wat mij betreft de eerste Nederlandse app die het kan evenaren. Het is gratis, dus proberen kan geen kwaad.

Alice Lite (gratis) laat zien hoe boeken gaan veranderen. Deze kun je gerust aan je kinderen voorlezen, ze hebben genoeg te doen met voorwerpen die alle kanten op kunnen worden bewogen.
Wikihood (gratis) zoekt Wikipedia-artikelen bij je opgegeven locatie. Dus, als je op vakantie bent, laat je Wikihood zoeken naar interessante locaties in de buurt. Het is snel en mooi vormgegeven.


Wikihood

Tenslotte nog de Nu.nl (gratis) app. Een van de bekendste apps. Wat ik heel handig vind is de link naar de tvgids bovenaan het scherm. Voor anderen is de file-link daarnaast handig. 




Ik heb meer apps zoals jullie waarschijnlijk kunnen bedenken. Er komt in de komende tijd wel weer een update. Als jullie me laten weten welke app je handig vindt.
 
Bookmark and Share