Bookcrossing: de wereld als bibliotheek.

Tot voor kort had ik er nog nooit over gehoord maar bookcrossing blijkt toch al sinds 2001 te bestaan.

Bookcrossing is een sympathieke manier om van je boeken af te komen.
De bedoeling is dat je je boeken gratis aanbiedt in openbare ruimte in de hoop dat anderen hier ook plezier aan beleven.

Via een eenvoudig registratiesysteem kun je je boek op de site volgen. Lezers kunnen daar ook hun opmerkingen en complimenten kwijt. Een leuke manier om je boeken een tweede leven te geven.

De maker, Ron Hornbaker, wil op deze manier de hele wereld tot bibliotheek maken.




Vorige week vond mijn eerste bookcrossboek via het GPS-schatzoeken waarbij de schat een boek was. (hier uitleg over het GPS-spel)
Ik voelde me met deze vondst lichtelijk verplicht om 'De Roos' gelijk uit te lezen. Iemand doet tenslotte niet voor niets de moeite.


Sadik Yemni heeft een detective geschreven over een verdwijning van een welgesteld Turks-Nederlands meisje. Haar vader is een zeer succesvolle zakenman en heeft een niet-conservatieve opvoedingsstijl.
Het verhaal speelt voornamelijk in Amsterdam aan het begin van de jaren negentig van de vorige eeuw.

Naast de normale gang van zaken die in detectives gebruikelijk zijn laat hij ons ook meeproeven van de sfeer die onder Turken leefde aan het eind van het decennium. Ondanks of misschien wel dankzij hun rijkdom voelen de personages uit het boek dat ze tussen twee culturen zitten waarbij ze als jong-volwassenen hun weg moeten vinden. Het verdwenen meisje was lid van een maatschappij-kritische groep die de media in de gaten wilde houden.

"We wilden een reactiemechanisme vormen. In het begin tegen de eenzijdige berichten van de media over ons. Als er een boek of een tijdschrift over de Turken uit zou komen of een film zou worden vertoond, dan zouden we die eerst bestuderen om daarna schriftelijk te reageren op de volgens ons absurde gedeeltes. "

Opvallend in dit kader is overigens dat het woord islam op geen enkele manier een rol speelt in het boek. En dat dit opvallend is heeft waarschijnlijk te maken dat een pré-911en pré-Wildersboek is.

Qua onderwerp spreekt het boek me zeer aan maar ik heb nogal wat moeite gehad met de schrijfstijl.
De personages zijn nogal plat. Het heeft een nogal damesromanachtige schrijfstijl die met macho-taal is doorspekt. De detective is wel erg tevreden met zijn versierkunsten. En de personages zich vaak van dezelfde zinnetje zoals: "ik begrijp het". Maar misschien zoek ik onterecht naar literaire kwaliteit.

Ondanks dat heb ik het boek toch met plezier gelezen en kon ik dit als een echt kado'tje van een onbekende beschouwen. Waarvoor mijn dank.

En wil je het boek verder volgen doe dat via bookcrossing, BCID.nr: 733-5949921

verder lezen:
http://www.bookcrossing.nl/index.php