Sociaal DNA delen op 23andme

Mooi beeld in Gattaca.
Jerome komt ondanks zijn genen niet de (spiraal) wenteltrap op.

In de film SF-film Gattaca (1997) wordt het leven vanaf het begin geconstrueerd en gecontroleerd. Mensen worden gemaakt op basis van de juiste genen. Ouders hebben in die wereld toestemming nodig om kinderen te maken.
Vincent is op illegale manier verwekt (lees: liefdesbaby) en zit nu opgescheept met slechte genen waardoor hij geen astronaut mag worden. De tegenspeler Jerome heeft wel het juiste DNA maar heeft als gevolg van een ongeluk een dwarslaesie.
In een prachtige strakke stijl worden ethische kwesties rond privacy en gezondheid aangepakt. Mooie en aangrijpende film.

Ik moest er aan denken toen ik het bericht van 23andme tegenkwam. Dit bedrijf analyseert je DNA voor slechts $1000,- en zet de resultaten op het web.
En als je een beetje wantrouwend bent dan helpt het ook niet dat Linda Avery een van de directeuren is. Zij is namelijk de vrouw van Google-oprichter Sergey Brin.



De bedoeling is dat de gegevens met anderen gedeeld en vergeleken worden. Je kunt je DNA vergelijken met je vrienden. En als je familie ook hun DNA laat onderzoeken er achter komen waar je je eigenschappen van hebt gekregen.
23andme geeft natuurlijk aan dat er nogal wat privacybeschermende maatregelen zijn maar ik vind het idee dat ik DNA zou vergelijken met vrienden al ver gaan. En ik weet niet of mijn verwanten blij zouden zijn als ze weten aan wie ze welke ziektes hebben verspreid.

Toch was ik na het wervende filmpje van 23andme geboeid omdat heel mooi de geschiedenis van de hele mensheid erbij werd gehaald. 'Een vrouw in Afrika was onze oermoeder'.
Ook werd gezegd dat hiermee de wetenschap wordt geholpen. Dan ben ik al bijna om.
Een database met ieders DNA wat zouden we er niet van kunnen leren?
De New York Times heeft er een leuke rapportage over geschreven. De journalist weet nu bijvoorbeeld waarom hij niet van melk en spruitjes houdt; het zit allemaal in de genen.

Ik was al net zo verbaasd over Wiseline. Op deze site kun je je levensgrafiek neerzetten en publiceren. Frankwatching heeft hier uitgebreid over geschreven dus ik leg het kort uit.
Het komt het er op neer dat je een grafiek van je leven tekent en opfleurt met tekst en foto's. De eerste schooldag, feest, zoen en ook de akelige gebeurtenissen kunnen er op.
Ik denk niet dat ik dit met iedereen wil delen. Ik zou ook de neiging hebben om voortdurend mijn Wiseline te herschrijven omdat het perspectief over vroeger constant in beweging is.

Maar het intrigeert me wel dit soort exhibitionistische fenomenen.
En misschien hoort bloggen ook wel in dit rijtje thuis.


In de Wiseline hierboven heeft de maker het eenvoudig gehouden.