Niet zoeken en toch vinden

Vrijdag in Searchengineland een artikel over de behoefte aan zoeken door middel van serendipiteit. Met andere woorden: vinden wat je niet zoekt.

Ik vergelijk het met het kopen van kleren. Soms weet ik precies wat ik zoek, een bruine broek voor een feest bijvoorbeeld. Dan wil ik graag snel naar de broeken doorgesluisd worden. Maar soms weet ik het niet en wil niet lastig gevallen worden met vragen over wat ik wil kopen. "Ik kijk even rond."

Tot nu toe hebben de zoekmachines zich gericht op vinden wat je zoekt, maar nu evolueert het web steeds meer als een kennisnet. De web2.0 applicaties zijn daarbij behulpzaam, maar volgens Searchengineland is dit pas het begin. Ik heb zelf al veel moois op het net gevonden zonder dat ik er naar zocht. In dit verband wil ik de Whonu-site promoten die aardig wat zoekopties bij elkaar heeft gezet en daardoor ideeën genereert.

Maar soms raak ik toch geïrriteerd bij het zoeken van heel specifieke onderwerpen of bij het zoeken Nederlandse sites. De web2.0 technieken zijn dan vaak niet toereikend omdat eenvoudigweg te weinig mensen schrijven en citeren, terwijl ik weet dat er meer moet zijn. De typisch zoekmachines voldoen niet omdat die gericht zijn op hun eigen land en taalgebied. Zou de positieve toekomst van Searchengineland ook op dit soort problemen oplossen?