zondag 7 november 2010

Alles begrijpen door: Everything explained through flowcharts

Grafieken, kaarten, visualisaties, ik ben er dol op. Nu heeft de stand up comedian en designer Doogie Horner het book over flowcharts uitgebracht: Everything explained through flowcharts.
Horner gaat net zoals Mulisch het grote gebaar niet uit de weg.

















In dit boek legt hij uit hoe Heavy Metal bands aan hun namen komen, of wat niet-gelovigen onder ons na de dood kunnen verwachten. Zijn kaart om discussies te winnen is wel heel uitgebreid maar blijkbaar nodig. Ik vind de Future Key erg grappig. De politiek verandert daarin van revolutie tot dans-revolutie en van democratie naar een supercomputer-dictatuur. Dit moet toch te voorkomen zijn.
We hebben ook nog wat te doen voor onze voorouders. Gelukkig maakt hij ons duidelijk hoe we een 19 eeuwse bewoner kunnen uitleggen wat internet is.

Afterlife
The argument page





Future Key



Als je zelf een flowchart wil maken is dit een goed hulpmiddel: flowchartkiezer-kaart

zaterdag 2 oktober 2010

Wilders invoegen in tagcloud

In het vakblog zag ik dat Raymond een nieuwe tagcloudgenerator heeft gevonden. Hij heeft daarmee het regeerakkoord in een tagcloud gezet. Het leuke van deze generator is dat er eigen vormen kunnen worden ingevoegd. Ik heb wat zitten spelen met andere beelden als achtergrond voor de regeerakkoordcloud.
Geert Wilders als decorstuk ligt dan het meest voor de hand natuurlijk.
En dit is dan het resultaat:


Een tagcloudgenerator geeft, via de afmeting van de getoonde woorden, het aantal woorden van een tekstbestand weer. Ik heb voor de hierboven getoonde cloud, het concept regeerakkoord ingevoegd. En de woorden Nederland, kabinet, beleid zijn groter dan andere, en worden dus vaker in dit akkoord gebruikt.

Wordle is de bekenste tagcloudgenerator maar ik heb er in de loop van de tijd wat meer verzameld. Zie mijn deliciouspagina. Ik zal het aanvullen mocht er weer wat nieuws komen.
De generator voor deze cloud is: tagxedo.com

Eerder post over tagcloud.

zaterdag 18 september 2010

Een boek is een boek is een..

Gisteren heb ik dan de knoop doorgehakt; ik heb een iPad gekocht. Nu ben ik wat nieuwe media-apparaten toch echt klaar. Ik heb een een laptop, Android-telefoon, E-reader (Bebook) en nu ook de iPad.

De iPad heb ik voornamelijk genomen zodat ik op een gemakkelijke manier alle feeds en dus blogs kan lezen. Tot nu toe deed ik dit via de laptop. Maar na een paar uurtjes op die manier lezen kreeg ik toch altijd last van allerlei pijntjes in mijn rug en nek. Ik wil blogs kunnen lezen alsof ik een boek vasthoud. Of dit een goede reden is weet ik ook niet, maar de een houd van auto's en ik van gadgets. Over een tijdje zal ik gaan schrijven of het nieuwe lezen me bevalt.

Maar tot nu toe ben ik erg tevreden. Het ziet er allemaal prachtig uit, het laden van de pagina's gaat snel en de navigatie is simpel. Ik moet er alleen rekening mee houden dat het toch geen computer is. Ik mis nu al af en toe de rechtermuisknop om content te kopiëren of te bewerken. Ik heb dit stuk dan ook niet geschreven op de iPad maar op de ouderwetse laptop.

Omdat ik voorzie dat het papieren boek langzamerhand uitgestorven raakt nog snel even uitleg over wat we gaan missen.

Hoe open je een nieuw boek
via: LISNews

Hanneke Groenteman heeft deze gevonden:


De gouwe ouwe is voor mij nog steeds:


En op de laatste monnikversie is weer een terugvertaalversie gemaakt:



Dit laatste filmpje blijkt helemaal niet te werken, typische geekhumor?
Misschien is het over tweehonderd jaar hilarisch. (Ha, ha de titel in een worddoc typen.)

donderdag 2 september 2010

QR Code, Gettag Code, streepjescode

Met de streepjescode op allerlei producten is iedereen onderhand bekend. De supermarkt werkt hier goed aan mee.
De volgende generatie codes die door scanners gelezen kan worden is de QR-code. De QR-code is een vierkant blokje waarin een patroon van gestapeld blokjes is.



Het heeft meer mogelijkheden dan de bekende barcode, omdat het niet alleen van horizontaal informatie bevat maar ook verticaal. Het kan daardoor meer data bevatten en is beter tegen schade bestand.
De QR-code kan gemakkelijk door een smartphone worden uitgelezen. Zorg er wel voor dat je een barcode app hebt gedownload. Als je dan de telefoon op de code richt zal even later de achterliggende informatie te voorschijn komen. Meestal is dat een website, maar soms ook een e-mailadres of een Geolocatie.
Ik gebruik op mijn Android de Barcode scanner. Deze doet zijn werk snel en goed. De Zxing barcode scanner  vond ik te langzaam. Terwijl zij toch de oorspronkelijke makers waren van dit soort codes.

Tot mijn verrassing kwam ik weer een andere scannercode tegen die er een stuk vrolijker uitzag; gettag code, ontworpen door Microsoft.
Het werkt op dezelfde manier; scannen en lezen via de smartphone.
Het nadeel is dat er weer een andere app geïnstalleerd moet worden om de code te lezen. Voor zover ik kan zien, kan alleen via de Microsoft-tag-site een code worden aangemaakt. Via de Microsoftsite kun je zien hoeveel mensen je code hebben gescand, altijd leuk.

Ik heb twee codes gemaakt om het te illustreren.
Deze codes verwijzen naar de toernooipagina van mijn volleybalvereniging. (Dus, als je kan volleyen ...)

Gettag code











QR-code














Al schrijvend aan dit blog kom ik steeds meer soorten scannercodes tegen. Hier is een verzameling te vinden.
De vraag is of het handig is om al deze soorten naast elkaar te hebben.
Blijkbaar is de techniek nog niet uitgewerkt.



Nog een mooi aantal voorbeelden van QR-codes in de onderstaande presentatie:



Verder lezen:
Informatieprofessional 7/8: QR-codes maken entree in de bibliotheek

Zelf een codes maken:
Barcode:
Barcodesinc
QRcode:
Zxing generator
QR-code.nu
Gettagcode:
Tag.Microsoft
Verschillende codes:
Keremerkan.net

vrijdag 27 augustus 2010

Hoezo eigen risico?

Ik kreeg laatst van mijn zorgverzekering een brief dat vanwege het verplicht eigen risico medische kosten werden teruggevorderd. Ik had deze medische kosten gemaakt vanwege een simpel virusje. Hoe simpel het virusje ook was, het moest wel met een pilletje bestreden worden.
Ik heb dit virusje waarschijnlijk opgelopen door gewoon te ademen.



Dit blogstukje gaat er niet over dat ik problemen heb met het betalen van deze ziektekosten.
Waarschijnlijk zouden de kosten alleen maar hoger worden als dit soort maatregelen niet genomen zouden worden.

Maar ik heb moeite met de term 'eigen risico'. Dit suggereert dat ik bewust tegen het virus ben aangelopen, of bewust het risico heb genomen om me in de buurt van het virus te bewegen. En dat ik vervolgens bewust ben gaan ademen op het moment dat het vreemde lichaam zich in mijn buurt bevond en het daarna niet uit mijn lichaam heb gewerkt. Eigen schuld dus.

Het lijkt alsof iemand me met een pan op mijn hoofd slaat en zegt dat ik maar niet in de buurt van de pan had moeten staan.  De term 'verplicht eigen risico' maakt het alleen maar erger. Ik kan niet eens invloed uitoefenen op het risicobedrag wat ik als drempel wil hebben.

De term "eigen risico" suggereert dus dat de verzekerde bewust een handeling verricht zodat hij of zij medische zorg verkrijgt. Terwijl het daar niet om gaat.
Het gaat de wetgever er niet om of de verzekerde al dan niet bewust risico's neemt. In dat geval zouden er wel criteria aan verbonden zijn om het risico te definiëren. De uitkering van de bedragen zou dan ook niet stoppen bij een bepaalde financiële drempel.
Nu is het zo dat na een bepaald bedrag het namelijk niet meer uitmaakt hoeveel zorg men nodig heeft en dus welk risico men neemt; de verzekering betaalt dan hoe dan ook.
De verzekeraar wil een drempel opwerpen voor de verzekerden voordat zij gebruik maken van de zorgverzekering.

Daarom pleit ik voor een andere term.
Wat dacht je van: zorgdrempel?
Andere suggesties zijn welkom.

verder lezen:
Duidelijke taal graag
schrijfmaargewoon
klinkende taal

zondag 22 augustus 2010

Swypen, sliden of toch toetsen

GSM en mensenhanden zijn niet goed op elkaar afgestemd. De telefoons zijn te klein, onze vingers te groot, en onze hersenen te ongeduldig. 
Ik was al heel trots dat ik in het begin van het mobiele tijdperk de t9 onder de knie had. En het was gemakkelijk met één hand te bedienen.


t9


Maar sinds ik een htc-legend met touchscreen heb, moet ik weer opnieuw beginnen. Ik vertyp me vaak. Maar gelukkig heb ik het touchscreen via 'touch ijken' op mijn manier van aanraken kunnen instellen . Dat helpt, maar het typen gaat toch nog niet zo snel als ik wil.
Touchscreen htc Legend

Omdat ik niet tevreden ben, ben ik begonnen met Sliden. De toetsen zijn groter en hebben meer invoermogelijkheden. De bedoeling is niet dat je op de toets drukt als je letters wilt invoeren, maar de letter veegt. Als je drukt, krijg je het cijfer wat er onder staat. 

Sliden


Het sliden is een mooi alternatief voor het intoetsen op een touchscreen. Maar ook deze methode kost wat oefening. In het begin had ik vaak de cijfers te pakken in plaats van de letters. Gelukkig is de slide invoer te managen via het commando 'Slide Shreshold'. 
De Slide App is via Market te verkrijgen. 

Toch zou het mooi zijn als er nog een gemakkelijkere manier zou komen. Bijvoorbeeld, koppel je telefoon aan je toetsenbord. 
GSM gekoppeld aan toetsenbord


Ik gebruik hiervoor RemoteSMS. Mijn telefoon wordt via een app aan mijn laptop gekoppeld. In de adresbalk moet ik een aangeven code invoeren en dan komt de onderstaande site tevoorschijn. Daarna is het sturen van een sms, typen op het toetsenbord. Zelfs mijn adresboek is gekoppeld aan de site, dus niet meer opnieuw allerlei gegevens invoeren.
 (Ja, denk aan de veiligheid, doe dit alléén @thuis)
RemoteSMS
Het duurde even voordat de app op gang kwam, hij heeft een dag kuren gehad, daarna ging het gesmeerd. 

Toch kan ik niet wachten totdat Android me laat Swypen. Swypen is het betere vegen op het toetsenbord. Als ik het goed begrijp druk je de letters niet, maar veeg je hele woorden bij elkaar in plaats van letters. 
Marie-Claire van den Berg van Radio Online was er erg enthousiast hierover.

En nu wil ik het ook.



Als dit het niet wordt kan ik altijd nog overgaan op dit

zaterdag 14 augustus 2010

Waarom de e-reader voor de rugzak is gemaakt.

De (northernmost) e-reader naast het kippetje.

Ik heb laatst de iPad voor het eerst gezien. Wat een mooi apparaat, prachtig beeld, precies het juiste formaat en lekker dun. Maar, niet geschikt voor een rugzak vakantie, jammer.
En dat is nu precies de reden waarom ik zo blij ben met mijn E-reader.

Voor mijn wandelvakantie rond Tromsø, het meest noordelijk gelegen stadje in Noorwegen, had ik mijn e-reader meegenomen. Drie boeken, die ik via de bibliotheek had gedownload, de Milleniumreeks  en de NRC van de afgelopen maand zaten er in. Dus met drie ons had ik een aardige bibliotheek in mijn rugzak.
Ik denk dat ik dit apparaat gemiddeld 2,5 uur per dag heb gebruikt zo'n 14 dagen lang. En dan heb ik de wachttijd op het vliegveld er niet bijgeteld. Dat bij elkaar opgeteld kom ik toch aan een hele werkweek.

Al die tijd was het niet nodig om mijn BeBook op te laden.
Zie dat de iPad maar eens doen.

Met 24 uur licht had ik veel kans om te lezen.
Deze foto is om 0:00 uur gemaakt.


 
Bookmark and Share