Twitter en Google: verschillende vraagbaken voor verschillende vragen

Afgelopen vrijdag blogde Erwin Blom al het collectieve brein: Twitter. Waarom sommige vragen wel bij Twitter en niet bij Google beantwoord worden.
Twitter, alle mensen die er achter zitten, is veel beter in het snappen van de vragen. Als ik ' schilderij vrouw vage glimlach' google dan komt er niets uit. Maar twitter ik het dan weet ik zeker dat binnen de kortste keren Mona Lisa wordt genoemd.

Zo had ik ook een vraag over het onderstaande plaatje.


Waarom staan deze paaltjes in het Naardermeer op spiralen twitterde ik. Het lukte me niet om deze vraag te googelen.

De beheerder van het Naardermeer kwam binnen een dag met het verlossende antwoord.

Hoe gaat dit in zijn werk?
Via drie bronnen ben ik geholpen.
1. Gradus Lemmen, de Naardermeerbeheerder, heeft waarschijnlijk zijn twitterzoekmachine  permanent op 'Naardermeer' staan en zag mijn vraag langskomen en reageerde gelijk.
2. Ik kreeg ook via de hashtag #durftevragen antwoord. Een hashtag is een code die aan een twitterbericht wordt toegevoegd zodat het eenvoudig gecategoriseerd en later gevonden kan worden. Via #durftevragen worden vragen gemakkelijker opgepikt door een grotere groep mensen. Er zijn mensen die graag anderen helpen en zoeken de vragen op, zie. Via deze bron heb ik ook een antwoord gekregen.
3. Mijn eigen twitternetwerk, dus degenen die mijn twitterberichten volgen, zijn ook bezig geweest. Dymphie heeft bijvoorbeeld mijn vraag doorgegeven aan haar twitternetwerk.

Na een tijdje vroeg Dymphie of ik al antwoord had gekregen. Dit had ik dus even moeten retweeten, lees melden. Ik was er zo maar vanuit gegaan dat de berichten aan mij door iedereen opgepikt werden.

De twitter-etiquette moet ik dus nog aanleren.
Zijn er nog meer regels en is dit misschien ook weer een vraag voor twitter?