Tweetroman, samen schrijven

In mijn vorige bericht had ik het over gezamenlijk een stripverhaal op het web maken.
Kom ik net twee projecten tegen waarbij via Twitter samen met het internetpubliek een roman wordt geschreven.
Tim Overdiek en Ronald Giphart zijn met de Nederlanse tweetroman begonnen.
(Of via Twittersearch life te zien.)
Iedereen kan meedoen, of is er toch een kleine redactie aan het werk?

Giphart is wel zo eerlijk om te tweeten dat hun idee niet uniek is, maar zoals wel vaker gewoon in de lucht hing.

Dat deed me denken aan mijn post van nu bijna anderhalf jaar geleden waarbij John Malkovich een script met onbekende vrijwilligers wilde schrijven. Iedereen kon stukken inleveren en commentaar geven, maar Malkovich bleef de hand aan het stuur houden. Hij was degene die uiteindelijk de keus voor de scenes maakte.

Inmiddels is de film Snow Angel klaar. Ik moet zeggen dat ik de vormgeving mooi vind, het begin is veelbelovend, surrealistisch, maar tegen het einde ben ik minder geboeid. Het begint met een meisje dat zichzelf in de sneeuw wentelt waarbij ze een engelgelijkende afdruk achterlaat.

Ze wordt begraven, een dubbelganger kust haar en gaat naar haar huis.

Daarna worden er losse scenes opgevoerd welke in de lucht blijven hangen. Waarom zit er bijvoorbeeld een scene in waarbij een man (de vader?) een aardbei in de mond van de moeder (?) probeert te gooien?

De vraag is of Malkovich de verkeerde keuzes heeft gemaakt of dat dit project sowieso tot mislukken gedoemd was door het web 2.0-gehalte?

Of is het gewoon niet mijn smaak en wil ik een te mooi rechttoe rechtaan verhaal?

Malkovich laat nu niet meer zien hoe Snow Angel tot stand is gekomen, welke scenes er ook zijn ingebracht en welk commentaar er door het publiek werd gegeven. Die inhoud is van zijn website gehaald. Had ik het nu maar opgeslagen.
Dat is jammer want ik mis hierdoor de discussie en de inbreng van het publiek. Daar was het toch eigenlijk mee begonnen.