eLinea en wat ik vind van het nieuwe lezen

Ik geef het toe; ik raak steeds meer verwend door de iPad, ebookreader en smartphone. Wat ik begin dit jaar nog een revolutie vond, vind ik nu al gewoon of inmiddels achterhaald.
Ik heb het over de manier hoe uitgevers proberen hun content aan te bieden.

eLinea in iBooks op epub-formaat

Begin dit jaar is eLinea, het nieuwe lezen, op de etijdschriftenmarkt gekomen. Het idee is heel goed.
Kies uit de content van verschillende gerenommeerde tijdschriften, kranten en internetbronnen je eigen gading en maak zo een persoonlijk e-tijdschrift. Je kunt je bijvoorbeeld alleen abonneren op de buitenlandrubriek van NRC, boekenbijlage Vrij Nederland en de cartoons van Fokke en Sukke. En je betaalt in dit voorbeeld nog geen €7,- per maand en krijgt er ruim 350 artikelen voor terug. De economie- of de sportbijlage die je toch niet leest hoef je niet te betalen en word je ook niet opgedrongen. Aardig idee toch?

  

Vreemd is dat er volgens de informatie op de eLineasite zo weinig lezers per kanaal zijn. Hoezo zijn er maar 18 lezers voor de NRC-binnenland? En Fokke en Sukke, die zijn ten slotte gratis, waarom maar 513 lezers? Kom op mensen, probeer het even. Aan een paar euro kun je geen buil vallen.

Ik heb nu inmiddels een paar maanden eLinea gebruikt. Ik ben er tevreden over maar heb tegelijkertijd ook enkele opmerkingen.
eLinea is in verschilende vormen te lezen, dat is mooi. Het is zowel online te lezen als in epub en pdf's te downloaden. Ik lees zoals het mij uitkomt. Als ik het mijn e-tijdschrift in de trein wil lezen zet ik het op mijn ereader. Thuis lees ik het meestal op de iPad via iBooks en dan in het epubformaat. Dit werkt heel goed. Vreemd is dat bij het downloaden van de content vaak enkele artikelen dubbel worden gedownload. Ik lees het online als ik even snel wil scrollen door de informatie.

Jammer is dat er zo weinig uitgevers het met eLinea aandurven. Het is een aardig begin met: Opzij, Vrij Nederland, NRC en Psychologie maar ik zou graag De Volkskrant, HP/De Tijd, Quest of zoiets als de Viva erbij willen hebben. Durven de uitgevers het niet aan omdat er zo weinig abonnees zijn?
De reden waarom snap ik niet.
Waarschijnlijk is de presentatie voor de verwende iPadgeneratie te droog. De goedkoopste rss-lezer doet het al met meer opsmuk. En iedereen kent Flipboard: de rss-, facebook en weetikveelwatlezer in prachtige uitvoering.
eLinea heeft als voordeel dat het journalistieke content heeft maar dat heeft de eerste de beste krantenapp ook.
De voorbeelden hieronder geven aan wat ik bedoel. Ik hoop dat eLinea haar vorm aanpast Ik gun het ze van harte want het initiatief is hoe dan ook mooi.

Flipboard

Volkskrantapp

rss app my newspaper

Nog een ander sympathiek idee: de vertragingsapp. Uitgevers, o.a Atheneum en Querido, hebben een heel origineel idee gelanceerd om de tijd te doden. Lezen terwijl je wacht. Geef via de app aan hoe lang je wachttijd is en je krijgt een aangepast verhaal aan deze wachttijd aangeboden. Op deze manier word je tien minuten verwend met Haasse, een kwartier met Roosenboom of een half uurtje met Kafka. 

Literair wachten dus. 

Ík moet nog even wachten (welke literaire grootheid helpt mij) op de Androidapp hiervan want het is tot nu toe allen via iTunes te krijgen. 

Dit is geen e-book en wordt het ook niet

Jonathan Safran Foer is bekend van de 11 september-roman 'Extremely Loud and Incredibly Close'. Daarin beschrijft hij het verwerkingsproces van een jongen die zijn vader is verloren bij de aanslag op de Twin Towers. Opvallend daarbij is het gebruik van lege bladzijdes, omvallende letters, omcirkelde woorden.  De typografie en de lay-out dramatiseren het verhaal en zijn op die manier onderdeel van de verhaallijn.

Nu heeft de schrijver het spelen met de lay-out extremely uitgewerkt met zijn nieuwe roman: 'Tree of Codes'. Het is een cut-out van het boek: 'The Street of Crocodiles' van Bruno Schulz. Cut-out moet hier letterlijk worden genomen.
Zie het filmpje hieronder.
En het behoeft geen vermelding dat dit een klein protest is tegen de e-reader. Wat van mij mag, als het maar met verve gebeurt.
En dat doet hij.


Tree of Codes by Jonathan Safran Foer from Visual Editions on Vimeo.

Ingmar heeft het boek geprobeerd te lezen. Zie hier.

Tijdmachine 30 jaar terug

Zet kinderen 30 jaar terug in de tijd en ze weten niet wat ze moeten doen met al de vreemde apparaten uit die jaren. Hoe werkt een draaischijf van een telefoon, wat is een floppy? Geen idee. Ze vinden de platenspeler wel cool. Let op, de begeleider vindt het minder cool wat ze daar mee doen.


via froot.nl

ObsoleteSkills verzamelt in een  uitgebreid archief de nutteloze vaardigheden van ons tijdperk.
Er was een Nederland pendant, nuttelozevaardigheden.nl, maar dat is niet meer te vinden.
Archive.org laat dit overbljfsel nog zien.
Toch jammer dat ook deze site er niet meer is. Was het te Obsolete?

Twitter bestaat vijf jaar, een revolutie?

Wilgenbroed

Twitter bestaat vijf jaar. Het is inmiddels omarmt door de wereld op een manier die bij aanvang niet voorzien was. Hoe kan je in 140 tekens nieuws verslaan dat gelijk de hele wereld doorkomt? De Egyptische opstand wordt nogal eens de twitter-revolutie genoemd. Maar net zo goed wordt het als een volksopstand met een interactief tintje gezien.

Erwin Blom, onze twitterkoning, heeft een mooi voorbeeld hoe de nieuwe media de oude verslaat. Ook Frankwatching laat dit zijn blogstuk goed zien. Ik gebruik het zelf om snel op de hoogte zijn van real-time informatie.

Toch komen er steeds meer posts die het euforische boodschap over de nieuwe media dempen. Twitter is een prachtig gereedschap dat de communicatie vergemakkelijkt. Omdat het zo'n gemakkelijk instrument is, kan het ook overschat worden.

Als ik kijk naar Egypte:Volgens Mashable is het totaal aantal twitteraars in Jemen, Egypte en Tunesië gezamenlijk maar 0,027% van de wereldbevolking.
96% van de nieuwe media wordt in Egypte opgeslokt door Facebook, Twitter maar 0,84%.
Maar 7,02%  van de totale bevolking gebruikt Facebook.
Dus 5,6% van de totale bevolking van Egypte gebruikt Twitter. Wat ik toch nog aardig vind. Maar om dit als de spreekbuis van de bevolking te zien is het wat mager.

We weten ook niet hoeveel tweets geschreven wordt, hoe relevant ze zijn (voor ons) en of de tweets de waarheid beschrijven en wie het gebruikt. Zijn het alleen de hoog opgeleiden die kunnen twitteren? Je moet in ieder geval kunnen lezen en schrijven.
Dus, hoe moeten we al de tweets van Egypte en over Egypte interpreteren?


Voor de westerse bevolking en journalistiek is Twitter gemakkelijk te volgen, we hoeven niet letterlijk op het Tahirplein te staan om erbij te zijn. Maar ook toen Egypte even was afgesloten van internet gingen de demonstraties gewoon door. We kunnen dus net zo gemakkelijk de belangrijke gebeurtenissen missen en andere gebeurtenissen overschatten. Wij, westerlingen, hebben de journalistiek nodig die de informatie haalt, filtert, analyseert, interpreteert en verslaat.

Evgeny Morozov is een Twitter- en Facebook-scepticus. In zijn boek: The Net Delusion gaat hij in tegen de zogenaamde cyber-utopisten die de nieuwe media als een socialiserende entiteit beschouwen. Twitter, Facebook, nieuwe media brengen niet alleen het goede in de mens boven. In Egypte zijn bloggers door de regering gevolgd en opgepakt. Internet was hier een goed hulpmiddel bij. Twitterfoto's van demonstraties worden door gezichtsherkennende software gehaald zodat mensen niet anoniem kunnen zijn. Twitter zelf is niet goed of slecht, links of rechts. Het kan een katalysator zijn en het communiceren gemakkelijker maken. Communiceren doen we toch echt zelf.

Hieronder een uitgebreide discussie met Morozov.

Internetwoordenboek, lelijk maar effectief

Wat deed de Cult of the Dead Cow? En is een Killer Gif een plaatje wat meteen populair is geworden of een virusplaatje? Je kunt het opzoeken in het Internetwoordenboek. Maar het is meer dan een woordenboek.
Klik bijvoorbeeld bij schema's en er is een uitgebreide lijst met zoekmachines en hun achtergrond te vinden. Dat Google niet de enige zoekmachine is wist ik wel, maar zoveel andere. Betsy blijkt een Nederlandse schone te zijn geweest die hielp zoeken naar domeinnamen.

Dat de site zelf zo lelijk is, geeft niet. Het geeft nu net het juiste nerdy uiterlijk.
Als je een beetje geïnteresseerd bent in internet is het smullen hier.

Wikipedia bestaat 10 jaar. Kunst maakt dit tastbaar.

Wikipedia bestaat alweer tien jaar. Naar mijn idee was het nog lang niet zo ver, maar internet zal in dit geval gelijk hebben.
De kunstenaars Dean McNamee en Tim Burrell-Saward hebben op een mooie, sobere wijze een eerbetoon gemaakt voor iedereen die Wikipedia gebruikt, verbetert, en dus groot maakt.
Aanraken mag!


Wikipedia's 10th Anniversary from Dean McNamee on Vimeo.

Fake Facebookpagina's gemakkelijk te maken.

Hoe zou Willem van Oranje zich op Facebook presenteren? Om dat een beetje mooi te doen, moet er veel knip en plakwerk verricht worden. Ik had al eens een Hyvespagina voor onze voorvader gemaakt. Dat was veel werk.
Met MyFakeWall is het nu heel gemakkelijk om zelf een nep-facebookpagina te maken.
Willem van Oranje heb ik weer als onderwerp genomen, zie hier.

Je kunt ook jezelf als onderwerp nemen en dan doen alsof je regelmatig contact hebt met beroemdheden. Je kan de geschiedenis vervalsen en Cleopatra met Clinton in contact brengen. Wat zou dat voor reactie teweeg brengen bij Caesar? Je mag het allemaal zelf invullen.