Slow reading met de E-reader

Twee jaar geleden heb ik in dit blog geopperd dat ik lezer af was. Ik was op zoek naar de Sonja Bakker voor internet en mij zo aan het lezen te krijgen.
Ik geloof dat ik dat in de e-reader heb gevonden.

Sinds kort heb ik een e-reader. Ik was er al een lange tijd naar op zoek en het is de BeBook Neo geworden.
Een e-reader is een digitaal, draagbaar leesapparaat. Het voordeel is dat je in één apparaat een heleboel boeken kunt opslaan. Tijdens vakanties hoef je niet meer te denken aan het gewicht van de boeken maar kun je er veel in digitale vorm meenemen. De tekst is, omdat het via e-inkt wordt vertoond, erg prettig leesbaar.

Ik ga in deze post niet uitgebreid in op allerlei technische hoogstandjes, maar ik ga vooral de beleving beschrijven. (ai, beleving, wat een woord)


Inhoudsopgave bij de e-reader

Sinds twee weken lees ik dus de NRC op deze reader en ik heb enkele boeken gedownload waaronder het eerste deel van de Stieg Larsson trilogie.

Ondanks dat het apparaat in gadget-land nu top of the bill is vind ik het juist een back-to-the-basic apparaat. Het navigeren gaat weliswaar gemakkelijk, via mapjes, en doet zo denken aan de verkenner op mijn laptop, met de stylus zijn er weliswaar verschillende menu's te bereiken en teksten te markeren en het doorzoeken van teksten is gemakkelijk. Zo zijn er nog enkele handige extra's die je niet of nauwelijks met een fysiek boek kan doen.

Maar de content wordt in niet-opgesmukt zwart-wit vertoond. Er zijn geen schreeuwerige reclames (in de digitale krant bijvoorbeeld) of verschillende lettertypes, opmaak en andere mooimakerij die het echte lezen verstoren.
Nee, bij de e-reader gaat het alleen om de tekst. Deze kan alleen op zijn eigen merites beoordeeld worden omdat de lezer niet afgeleid wordt door kaft, opmaak, kleuren of de dikte van het boek.
Ik vind dat aan een kant heel prettig en merk dat ik me beter kan concentreren op wat ik lees. Tegelijkertijd mis ik het fysieke aspect; ik mis het gevoel van dikte van het boek, ik mis het heel snel heen en weer bladeren in een boek. Bij het lezen van de e-krant mis ik het snelle scannen van de pagina's, het verticaal lezen. Het scannen gebeurt nu door de inhoudsopgave door te kijken, maar dat kost enkele handelingen en doe ik dus niet vaak. Wat ik trouwens niet mis is de geur van boeken, waarom heeft iedereen het daar over in dit verband?

De leeservaring is door de bovenstaande grenzen van de e-reader veranderd van het snel, vluchtig bekijken van berichten, in het langzame, bedachtzame slow-reading. Ik merk dat ik gedwongen wordt zorgvuldiger te lezen en dat vind ik prettig. Ik merk dat ik nu gemakkelijk een hele avond aan het lezen ben in hetzelfde boek of zo een aantal kranten doorlees.

Als ik meer dan tekst wil dan ga ik de fysieke middelen gebruiken, in papiervorm dus,  maar zolang ik alleen geïnteresseerd ben ik de tekst is de e-reader mijn concentratie-hulpmiddel.

Via wifi is ook dit blog, in z/w te bekijken

Voor de (ook) noodzakelijke beeldinspiratie kijk naar de laatste Verbeeldingskr8 van Marina