Pulp Fiction als inspiratiebron

Toen ik Pulp Fiction (Tarantino, 1994) voor het eerst in de bioscoop zag schrok ik van de gewelddadige beelden én het gelach van de bioscoopgangers er om heen, moet ik eerlijk bekennen. Ja, een watje. Een aantal jaren later moest ik wel hartelijk lachen om de bloederige scenes in Fargo (1996) van de Coenbrothers. (Meesterlijke hakselmachine)

Was ik harder geworden, onverschilliger? Of ik was meer aan deze beelden gewend geraakt en, zoals Tarantino het zegt, meer in mijn eigen systeem gaan zitten?

Pulp Fiction zit vol met verwijzingen naar de filmgeschiedenis, wat wij allen met ons meedragen. Inmiddels is Pulp Fiction ook een klassieker en wordt vaak geciteerd of als inspiratie gebruikt. Deze maand heb ik er al weer twee voorbij zien komen.

Hieronder zet ik ze op een rijtje, met een aantal voorgangers erbij.

Ik vind vooral de eerste, GoogleWave uitleg via PF, prachtig. Veel ken je klassieke internet-scènes, precies zoals Tarantino het wil.

En nu Tarantino zelf aan het woord