Spaanse griep beschreven door boerenfamilie

In de dagboeken van Jacob en Adriaan Keller wordt de geschiedenis van een boerderij in de buurt van Dordrecht beschreven. De geschiedenis van een halve eeuw (1908 tot 1953) wordt door (achter)kleindochter Grietje Keller op het blog gezet.

Ik vind dit soort initiatieven prachtig en hier ga ik een paar avondjes voor zitten.

Hierboven een stukje over de Spaanse griep die ook toen vaker toesloeg bij jong-volwassenen dan bij kinderen en ouderen. Toeval?

In mijn familie gaat het verhaal dat mijn betovergrootvader aan de Spaanse griep is bezweken.

Hij zou een avonturier zijn geweest want hij had veel gereisd maar dat valt jammer genoeg niet via dagboeken te verifieren.

gevonden via de Digitale Archivaris

radioboeken; het kleine luisterboek

Het Vlaams Nederlands Cultuurhuis deBuren heeft een hype veroorzaakt met radioboeken.

Schrijvers uit de lage landen werd gevraagd een origineel verhaal te schrijven en dit voor te lezen.

Het zijn niet de minste auteurs die ze bereid gevonden hebben: van Erwin Mortier, Hella Haasse tot Anna Enquist.

Na 100 verhalen houden ze het voor gezien omdat ze op een hoogtepunt wilden stoppen.

Met de auteurs is afgesproken dat de verhalen nooit worden afgedrukt.

Via de Wereldomroep zijn vertaalde radioboeken verspreid.

Een mooi initiatief, jammer dat het gestopt is.

Maar klagen hoeft niet echt, want we hebben met deze honderd radioboeken 2500 minuten luisterplezier.

De scholen gaan weer beginnen

Beetje bijles graag.

via

Bij brand niet twitteren

Althans, niet gelijk

Deense bibliotheek, Black Diamond

Nu ik voor een weekje in Kopenhagen was, moest ik even naar de Black Diamond, de Deense koninklijke bibliotheek. In 1793 geopend, in 1999 met een moderne aanbouw verrijkt.









En als bewijs dat ik ook wat anders heb gedaan...

Ik sta rechts met het groene tasje.

Waar denk jij aan?

Simon Hogsbergs fotoproject

We're All Gonna Die- 110 meters of existence

is een fascinerende kunstwerk geworden.

Hij heeft een 100 meter lange collage van mensen gemaakt alsof ze allen op hetzelfde tijdstip op de Berlijnse Warschauer Strasse zijn.

Het is een soort niemandsland van de stad geworden waar we later misschien de typisch beginjaren van de 21e eeuw in zien.

Wie zal het zeggen?

Hogsberg heeft meer projecten waaronder het thoughtproject.

Stop, waar denk je aan? Moeilijke vraag, vind ik altijd.

Ik denk de hele dag, maar als het me opeens gevraagd word, weet ik het opeens niet meer.

In het thoughtproject vraagt hij dit aan willekeurige voorbijgangers.

Deze voorbijgangers vragen zich af naar welke vriend ze moeten gaan, 'ze zijn allebei cool', of ze maken zich zorgen over hun creditcard of wat ze zullen eten.

Waar dacht jij net aan?

Vervelende toeristen op de foto

In het analoge tijdperk kwam het nogal eens voor dat bij het fotograferen van een toeristisch hoogtepunt een voorbijganger op het beeld kwam. En thuis kwam je er pas achter, vervelend.

Ik het digitale tijdperk is dat probleem zowat uitgevlakt.

Toch is het bij de grote toeristische hoogtepunten moeilijk of zelfs onmogelijk om het goede moment af te wachten zodat een foto zonder die storende mensen gemaakt kan worden.

Gelukkig is er nu de Tourist Remover.

De bedoeling is dat je van een en dezelfde plek verschillende foto's maakt, dit door de touristremoverblender haalt, waarna een mooi plaatje zonder mensen overblijft.

Ik vraag me af of het ook met honden, auto's of andere storende beelden werkt.

(Sorrie dieren/autoliefhebbers :-) )

Ik heb dit nog niet geprobeerd, dus ik weet niet of het werkt.

Daarnaast weet ik ook niet of ik mijn eigen vakantiefoto's moet gaan vervalsen.

In Peru was ik op de Machu Pichu, en ja daar waren veel toeristen. En ik wilde inderdaad liever daar de illusie hebben dat ik er alleen was. Maar waarom zou ik doen alsof?

En toch hebben we foto's gemaakt waarbij het leek alsof we helemaal alleen waren.

Een beetje vervalsen is dus niet erg?

Een beetje toeristeneliminatie dus ook niet?