Twitter bestaat vijf jaar. Het is inmiddels omarmt door de wereld op een manier die bij aanvang niet voorzien was. Hoe kan je in 140 tekens nieuws verslaan dat gelijk de hele wereld doorkomt? De Egyptische opstand wordt nogal eens de twitter-revolutie genoemd. Maar net zo goed wordt het als een volksopstand met een interactief tintje gezien.
Erwin Blom, onze twitterkoning, heeft een mooi voorbeeld hoe de nieuwe media de oude verslaat. Ook Frankwatching laat dit zijn blogstuk goed zien. Ik gebruik het zelf om snel op de hoogte zijn van real-time informatie.
Toch komen er steeds meer posts die het euforische boodschap over de nieuwe media dempen. Twitter is een prachtig gereedschap dat de communicatie vergemakkelijkt. Omdat het zo'n gemakkelijk instrument is, kan het ook overschat worden.
Als ik kijk naar Egypte:Volgens Mashable is het totaal aantal twitteraars in Jemen, Egypte en Tunesië gezamenlijk maar 0,027% van de wereldbevolking.
96% van de nieuwe media wordt in Egypte opgeslokt door Facebook, Twitter maar 0,84%.
Maar 7,02% van de totale bevolking gebruikt Facebook.
Dus 5,6% van de totale bevolking van Egypte gebruikt Twitter. Wat ik toch nog aardig vind. Maar om dit als de spreekbuis van de bevolking te zien is het wat mager.
We weten ook niet hoeveel tweets geschreven wordt, hoe relevant ze zijn (voor ons) en of de tweets de waarheid beschrijven en wie het gebruikt. Zijn het alleen de hoog opgeleiden die kunnen twitteren? Je moet in ieder geval kunnen lezen en schrijven.
Dus, hoe moeten we al de tweets van Egypte en over Egypte interpreteren?
Voor de westerse bevolking en journalistiek is Twitter gemakkelijk te volgen, we hoeven niet letterlijk op het Tahirplein te staan om erbij te zijn. Maar ook toen Egypte even was afgesloten van internet gingen de demonstraties gewoon door. We kunnen dus net zo gemakkelijk de belangrijke gebeurtenissen missen en andere gebeurtenissen overschatten. Wij, westerlingen, hebben de journalistiek nodig die de informatie haalt, filtert, analyseert, interpreteert en verslaat.
Evgeny Morozov is een Twitter- en Facebook-scepticus. In zijn boek: The Net Delusion gaat hij in tegen de zogenaamde cyber-utopisten die de nieuwe media als een socialiserende entiteit beschouwen. Twitter, Facebook, nieuwe media brengen niet alleen het goede in de mens boven. In Egypte zijn bloggers door de regering gevolgd en opgepakt. Internet was hier een goed hulpmiddel bij. Twitterfoto's van demonstraties worden door gezichtsherkennende software gehaald zodat mensen niet anoniem kunnen zijn. Twitter zelf is niet goed of slecht, links of rechts. Het kan een katalysator zijn en het communiceren gemakkelijker maken. Communiceren doen we toch echt zelf.
Hieronder een uitgebreide discussie met Morozov.
Posts
2 opmerkingen:
Ik deel je observatie. En het is altijd fijn om je eigen wereldbeeld bevestigd te zien :-) Twitter als middel om doelen te bereiken en niet als doel op zich. En zo is het met bijna alles. Zelfs het leven is geen doel op zich, maar een middel om .... (zelf invullen :-))
Het leven als middel om, tja, dat kan nog een hele lange post worden. Groetjes
Een reactie posten